Παύλος Παυλίδης

«Οι στίχοι έρχονται απρόσκλητοι»

Ο Θεσσαλονικιός τραγουδοποιός συνεχίζει να μας κάνει να τραγουδάμε τις πιο όμορφες ιστορίες του

Του Αλέξανδρου Σαλαμέ, adisalames@yahoo. com

Παράξενες κυρίες που έτσι και αλλιώς αργούν, πειρατικά πληρώματα με μικρούς ναύτες που δε μεθάνε, δέντρα που γιορτάζουν τις πρώτες ψιχάλες του φθινοπώρου, αερικά που κόβουν βόλτες στις ανθρώπινες ψυχές. Ο κόσμος του Παύλου Παυλίδη είναι τοπίο μαγικό χωρίς αρχή και τέλος. Κάθε ήρωας του ξεπηδάει μέσα από την ψυχή του χαράζει την ιστορία του σε ένα τετράδιο με στίχους και μετά χάνεται για πάντα. Και ο Παύλος γνωρίζεται με πολλούς από δαύτους και τελειωμό δεν έχουν τόσα χρόνια. Ευτυχώς για μας που τον ακούμε.

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα τραγούδια γράφοντας στίχους. Η μουσική μπήκε αργότερα στη ζωή μου. Δεν θεωρώ πως έχω καμιά ιδιαίτερη τεχνική. Την τεχνική που χρησιμοποιώ εγώ τη χρησιμοποιούν και παιδάκια φτιάχνοντας μαντινάδες στη Κρήτη. Σημασία για μένα δεν έχουν οι λέξεις που χρησιμοποιείς όσο να βρεις το δικό σου μοναδικό τρόπο να χρησιμοποιείς τις λέξεις χωρίς να σε πηγαίνουν αυτές όπου θέλουν.

Οι στίχοι έρχονται απρόσκλητοι οποιαδήποτε στιγμή. Κάποιες φορές είναι μια φράση που τριγυρνάει στο μυαλό μου. Aλλες φορές είναι γραμμένη μέσα σε ένα τετραδιάκι που την κοιτάς και την ξανακοιτάς και είσαι σίγουρος, ότι κάτι είναι από εκεί πίσω. Αν πάλι είσαι λίγο τυχερός εκεί που κάθεσαι τρακάρεις πάνω σε ένα ολόκληρο κουπλέ ή μια ιδέα που τελικά γίνεται στίχους.

Oταν συναντήθηκα με το Σωκράτη το Μάλαμα πριν λίγο καιρό διάβασε ένα τετραδιάκι με στιχάκια που έχω και μου είπε «Μου φαίνεται ότι θα πάρω από δω μέσα κάνα δυο». Ακόμη δεν έχει γίνει κάτι παραπάνω βέβαια, αλλά θα ήταν πολύ όμορφο.

Η επέλαση του ευτελούς στη μουσική κρατάει πολλά χρόνια. Σε όλα τα είδη, όχι μόνο σε μουσικές όπως το R'n'B. Τα πράγματα αυτά πάντως δεν με ενοχλούν. Προτιμώ να τα παρατηρώ χωρίς να θέλω να χάσω άλλο χρόνο με το να ενοχλούμαι από αυτά. Σημασία εξάλλου έχει πού εστιάζεις. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι οι άνθρωποι δίνουν και μία εικόνα της κοινωνίας, που δεν υπάρχει. Και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να πάψουμε να το θυμόμαστε. Γι' αυτό και χαίρομαι που τώρα τελευταία βλέπω ότι η νεολαία αντιστέκεται με έναν τρόπο που δεν το περίμενα. Οι νέοι δεν ασχολούνται πια μόνο με το περιτύλιγμα, αλλά και με το τι υπάρχει μετά από αυτό.

Κάποια στιγμή εθίζεσαι στα ταξίδια. Εκεί που βρίσκομαι σπίτι μου χωρίς να το καταλάβω βρίσκομαι στο αμάξι και κάνω 150χλμ. Συνηθίζει και το σώμα και η ψυχή σε αυτούς τους ρυθμούς. Γι' αυτό θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που ζω στην Ελλάδα που ταξιδεύοντας τρεις ώρες είμαι σε άλλο πλανήτη..

Ονειρεύομαι τα μέρη που δεν έχω πάει ακόμα. Τα μέρη που αγάπησα πριν έρθω σε αυτή τη χώρα τα έχω επισκεφτεί πολλές φορές και τα έχω ζήσει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Αν με ρωτήσεις τώρα ποια μέρη προτιμώ να επισκέπτομαι είναι τα νησιά ειδικά το χειμώνα. Ηδη προετοιμάζομαι για μια συναυλία τις επόμενες μέρες στη Ρόδο και είμαι πολύ χαρούμενος.

Η ηχογράφηση που έκανα στη Σύρο είχε δύο σημαντικά πλεονεκτήματα. Τον τέλειο τρόπο που οργανώθηκε αλλά και τον ίδιο το χώρο που παίξαμε. Το θέατρο του Απόλλωνα στην Ερμούπολη σε βάζει σε ένα τριπ ανεπανάληπτο. Ειδικά αν παίζεις καθιστός σε ένα πραγματάκι που στηρίζεται στον ακουστικό ήχο.

Ο ήρωας του επόμενου τραγουδιού μου είναι ένας άνθρωπος που σκέφτεται ότι το καλοκαίρι λίγο πριν φύγει μας κοιτάει και θέλει να παραμείνει λίγο ακόμη στον τόπο του. Και ενώ όλοι φεύγουν και γυρίζουν στις πόλεις, αυτός θέλει να μείνει περιμένοντας τη βροχή για να χορέψει μαζί της. Αυτός είναι ο ήρωας, αν και δεν μπορώ να σου πω πολλά πράγματα, γιατί γνωριστήκαμε πριν λίγες μέρες.