Δημήτρης Μπάσης

«Δεν είμαι ο τραγουδιστής του ενός τραγουδιού»
Ο λαϊκός τραγουδιστής σε μια συνέντευξη σε πρώτο ενικό
Του Αλέξανδρου Σαλαμέ, adisalames@yahoo. com

Να εξηγηθώ ότι με το λαϊκό τραγούδι δυσκολεύομαι. Κυρίως σε επίπεδο κατανόησης. Δεν μπορώ όμως και να μην πετάω τη σκούφια μου για κάποιους λαϊκούς καλλιτέχνες. Σ' αυτή την κατηγορία ανήκει και ο Δημήτρης Μπάσης. Πρώτα απ' όλα για τη φωνή του. Από εκεί και πέρα και για το γεγονός ότι παρά τους 120.000(!) δίσκους που πούλησαν οι «Ψίθυροι καρδιάς», δεν τον ψάξαμε ποτέ με το κιάλι. Και αυτό έχει την ίδια σχεδόν σημασία με το ταλέντο του.

Η διαδρομή μου από τους «Ψίθυρους καρδιάς», δέκα χρόνια πριν, μέχρι σήμερα κάθε άλλο παρά έδειξε ότι με στοίχειωσε το συγκεκριμένο τραγούδι. Ηταν η πρώτη μου μεγάλη επιτυχία και ο δίσκος που με έκανε ευρύτερα γνωστό στο ευρύ κοινό. Από εκεί και πέρα όμως απέδειξα ότι δεν είμαι ο τραγουδιστής του ενός τραγουδιού. Εγιναν πολλά και σημαντικά πράγματα από τότε μέχρι σήμερα, όπως η συνεργασία μου με το Μίκη Θεοδωράκη τόσο σε δισκογραφικό όσο και σε επίπεδο ζωντανών εμφανίσεων.

Κάθε άνθρωπος έχει την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του. Στο ξεκίνημά μου, όπως ήταν φυσικό, και εγώ δέχτηκα επιρροές από ανθρώπους που θαύμαζα. Οταν όμως μπεις στο χώρο της δισκογραφίας αρχίζεις και καταθέτεις στο στίγμα σου. Και αυτό είναι το σωστό. Να σταματήσεις να ταυτίζεσαι με κάποιους άλλους. Είναι μια μεγάλη απόφαση που πρέπει να πάρεις να βγεις μπροστά και να σταματήσεις να κρύβεσαι πίσω από μεγάλα ονόματα.

Νούμερα όπως οι 120.000 δίσκοι που έκανα με τους «Ψίθυρους καρδιάς», ανήκουν πια στο παρελθόν. Αυτά τα νούμερα στη δισκογραφία πια δεν παίζουν. Εχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο. Ολα γίνονται με ψηφιακό τρόπο. Αυτός ο αριθμός πωλήσεων, όσο ματαιόδοξο και αν ακούγεται, δεν θα ξανασυμβεί. Ηδη ο χρυσός έχει πέσει στις 15.000 πωλήσεις. Είναι αστείο με 15.000 πωλήσεις να κάνεις απονομή χρυσού.

Ο καινούριος μου δίσκος «Η ζωή αλλού σε πάει» είναι από τους πιο λαϊκούς που έχω κάνει. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και ένας δίσκος αρκετά προσαρμοσμένος στο σήμερα.

Το τραγούδι «Πάμε φίλε» μιλάει για δυο αδελφικούς φίλους, που ξεκινούν μαζί κάτι που αγαπούν και συνεχίζουν μαζί. Ηθελα λοιπόν αυτό το τραγούδι να το πω με έναν πραγματικό μου φίλο. Και γι' αυτό ακριβώς διάλεξα το Γιάννη Κότσιρα, που τον αγαπώ και τον εμπιστεύομαι πραγματικά.

Το λαϊκό τραγούδι δεν έχει να κάνει μόνο με το ευτελές κομμάτι της διασκέδασης. Εχουν γραφτεί λαϊκά τραγούδια που δεν μπορείς να διασκεδάσεις μαζί τους. Το τραγούδι συνολικά έχει ευτελιστεί και γι' αυτό είμαστε υπεύθυνοι όλοι μας, από τους καλλιτέχνες μέχρι τον Τύπο και όχι μόνο το λαϊκό.

Στις αρχές του ’90 η Θεσσαλονίκη ήταν η πόλη-προπομπός για τα διάφορα μουσικά είδη που διαμορφωνόντουσαν στην Ελλάδα. Ηταν μια πόλη που είχε να προτείνει πράγματα. Τώρα δεν υπάρχουν καν αρκετές σκηνές. Επιτρέπεται μια πόλη του ενός εκατομμυρίου να έχει δυο τρεις μουσικές σκηνές; Υπάρχουν μόνο διασκεδαστάδικα που στηρίζονται σε εφήμερα σουξέ. Εχει αλλάξει ύφος αυτή η πόλη και με χαλάει.

Δεν μπορείς να απαγορεύσεις σε κάποιον μετανάστη που θέλει να παρελάσει να το κάνει αυτό. Ισα ίσα είναι τιμή μας. Εγώ, ας πούμε, ως παιδί μεταναστών που μεγάλωσα στη Γερμανία, δεν θα ήθελα να παρελάσω σε μία γιορτή των Γερμανών, ούτε να κρατήσω τη γερμανική σημαία. Γιατί έτσι νιώθω εγώ. Αν όμως κάποιος αλλοδαπός που μεγάλωσε στην Ελλάδα θέλει πραγματικά να κρατήσει την ελληνική σημαία, είναι όμορφο να το κάνει αυτό. Κακώς είμαστε αντίθετοι.

Ο Δημήτρης Μπάσης:

Κυκλοφόρησε το καινούργιο του CD με τίτλο «Η ζωή αλλού σε πάει» από τη Legend

Ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει την ηχογράφηση της συναυλίας που έδωσε το καλοκαίρι του 2007 στην Επίδαυρο «Μουσικές διαδρομές από το Βυζάντιο μέχρι σήμερα»

Εχει επίσημο site το www. mpasis.gr

Οι πέντε «ξένες αγαπημένες» του Δημήτρη Μπάση:

«Ολα σε θυμίζουν» του Μάνου Λοΐζου

«Το μερτικό μου απ’ τη χαρά» του Μάνου Λοΐζου

«Μικρή Πατρίδα» του Γιώργου Ανδρέου

«Βρέχει στη φτωχογειτονιά» του Μίκη Θεοδωράκη

«Το αγριολούλουδο» του Χρήστου Νικολόπουλου