Η ηθοποιός πρωταγωνιστεί στο «Σ’αγαπώ, σε λατρεύω, χωρίζουμε»
Συνέντευξη στον Οδυσσέα Μητσόπουλου
«Το μεγαλύτερο όπλο που έχω είναι η αλήθεια μου. Μόνο αυτή μπορεί να συγκινήσει το θεατή και να τον τραβήξει κοντά σου. Ποτέ δεν ρούφηξα την κοιλιά μου, ούτε το έπαιξα δήθεν».
Κυρίες και κύριοι, η Βίκυ Σταυροπούλου. Αλλοι λένε ότι είναι η νέα Ρένα Βλαχοπούλου, άλλοι ότι τους θυμίζει την κολλητή τους από το Γυμνάσιο. Το σίγουρο πάντως είναι ότι η Βίκυ είτε ως σουρεάλ ηρωίδα του θεάτρου είτε ως Taxi Girl ξέρει να σε κερδίζει με το χαίρω πολύ. Αυτό το μήνα ανεβαίνει μαζί με όλη την παρέα της στο Θέατρο Εγνατία, σε μια παράσταση που συζητήθηκε όσο λίγες κάτω στην Αθήνα. Last but not least, η Βίκυ αφήνει τα καλύτερα μηνύματα στον τηλεφωνητή σου, αρκεί βέβαια να μην τα ακούς οδηγώντας βράδυ στον περιφερειακό. Γιατί μπορεί να σκοτωθείς από τα γέλια.
«Σ’ αγαπώ, σε λατρεύω, χωρίζουμε» τώρα και στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει κάτι που να μην έχει ειπωθεί γι' αυτήν την παράσταση;
Μετά από 2 πολύ δυνατές σεζόν στην Αθήνα η παράσταση ανεβαίνει επιτέλους και στη Θεσσαλονίκη, πράγμα που με κάνει πολύ χαρούμενη γιατί πραγματικά τη λατρεύω τη Θεσσαλονίκη. Κουβαλάτε όλοι μια ωραία τρέλα που μου πηγαίνει γάντι. Τώρα αυτό που ο κόσμος δε γνωρίζει για το έργο είναι η δεύτερη παράσταση που δίνεται πίσω στα καμαρίνια! Κάθε βράδυ ανεβαίνει μια super κωμωδία και δε μπορώ να σου περιγράψω το τι γέλιο πέφτει. Εχω δέσει τρομερά με τη Τζίνα και τη Βάσω, αν και είμαστε τόσο διαφορετικές τόσο ως physique όσο και ως προσωπικότητες. Με το Μέμο και τον Πυγμαλίωνα υπάρχει άλλο θέμα, αφού είναι γνωστή η αδυναμία μου στα αγόρια. Εχω άλλη χημεία, ρε παιδί μου, με τους άνδρες! Για το Χρήστο τώρα τι να πω; Ολοι ξέρουν πως είναι ο καλύτερος μου φίλος.
Πώς ξεπερνιέται ένας μεγάλος έρωτας;
Ρώτησες κι εσύ το κατάλληλο άτομο! Δεν υπάρχει συνταγή σε τέτοια πράγματα, αγόρι μου. Θα σου πω όμως μια ωραία ατάκα που μου είπε ο φίλος μου ο Σταμάτης ο Κραουνάκης. «Για να μπει νέος ένοικος στα διαμερίσματα της καρδιάς, θα πρέπει προηγουμένως να βγάλεις τον παλιό από το σπίτι». Εδώ σε θέλω κάβουρα.
Γιατί πιστεύεις πως κάποιοι συνάδελφοί σου αποκαλούν την τηλεόραση «πόρνη»; Είσαι ένας άνθρωπος που έγινε ιδιαίτερα αγαπητός από τη μικρή οθόνη.
Δεν ξέρω πώς να σου απαντήσω. Να ξεκαθαρίσω ότι η τηλεόραση είναι ένα κομμάτι της δουλειάς μου και χάρη σ' αυτήν έγινα γνωστή και μου άνοιξαν αμέσως τόσες πολλές πόρτες. Την αγαπάω την τηλεόραση και πιστεύω ότι είναι σαν το φάρμακο. Οταν το παίρνεις στη σωστή δόση, σε θεραπεύει, όταν το παρακάνεις αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, κυρίως από την επαρχία, που έρχονται και μου λένε πως τα σίριαλ και οι εκπομπές τους κρατάνε συντροφιά στη μοναξιά τους. Αυτό από μόνο του είναι κάτι, δεν είναι; Ο καθένας εξάλλου έχει στα χέρια του το τηλεκουμάντο και μπορεί να βλέπει ό,τι θέλει.
Τι γεύση σου έχει αφήσει όλη αυτή η ιστορία με το Ζαχόπουλο, το DVD, το Θέμο και όλα τα παραλειπόμενα;
Μια πικρή, στιφή γεύση που θέλω να την ξεχάσω γρήγορα, χωρίς να αναφέρομαι συγκεκριμένα στην ιστορία του Ζαχόπουλου. Δεν θέλω να το παίξω αθώα και πως έπεσα από τα σύννεφα, αλλά αισθάνομαι άσχημα όταν χάνονται οι αξίες και παραβιάζονται οι ιδιωτικές ζωές των ανθρώπων. Πλέον το κάθε χαζοβιόλικο παίρνει μια θέση σε πάνελ και αρχίζει να κρίνει το τι κάνει ο τάδε στο σπίτι του. Εδώ θέλω να επέμβει το ΕΣΡ και όχι σε περιπτώσεις όπως εκείνες του Παπακαλιάτη. Ολα αυτά δημιουργούν μια τηλεοπτική πραγματικότητα που δεν οδηγεί πουθενά και χρειάζεται να εκπαιδεύσουμε τον τηλεθεατή σε κάτι νέο και ανώτερο. Μια νέα πρόταση που θα τον βγάλει από το σκοτάδι της εποχής μας.
Και τι θα μπορούσε να είναι αυτό, Βίκυ;
Εκεί που αναλώνεται τόσος τηλεοπτικός χρόνος στην ερωτική ζωή των επωνύμων, θα μπορούσαν να γίνονται θέματα για τα αίσχη των νοσοκομείων και για τους ανθρώπους που παγώνουν καθημερινά στα παγκάκια. Υπάρχει πολλή δυστυχία εκεί έξω και πρέπει να κάνουμε κάτι για να την αντιμετωπίσουμε. Ας ρίξουν φως σε τέτοια θέματα, αφήνοντας επιτέλους πίσω τους τα σκάνδαλα και τα παράθυρα.
Η Bette Davis είχε πει ότι γινόμαστε ηθοποιοί γιατί δε συμπαθούμε τον εαυτό μας. Πώς σου φαίνεται αυτή η οπτική;
Δε συμφωνώ, μιας κι εγώ έγινα ηθοποιός επειδή αγαπώ τους ανθρώπους. Μου αρέσει, ρε παιδί μου, να έχω επικοινωνία με τους ανθρώπους, μου αρέσει να είμαι ανοιχτή σε κάθε διαφορετικό άτομο. Αυτή η ανταλλαγή ενέργειας είναι κάτι που με τρελαίνει. Γιατί δεν έχεις κάνει ακόμη κινηματογράφο; Γιατί δεν έπεσε στα χέρια μου ένα σενάριο που να με ξετρελάνει. Δόξα τω Θεώ είχα πολλές προτάσεις και με τιμάει πολύ το γεγονός ότι με σκέφτηκαν, αλλά θα ήθελα κάτι πολύ δυνατό για να το τολμήσω. Και όταν λέω δυνατό, αυτό είναι εντελώς υποκειμενικό για τον καθένα μας. Κάτι που εμένα θα με απογειώσει μπορεί εσένα να σου είναι εντελώς αδιάφορο. Εύχομαι όμως να κάνω σύντομα σινεμά.
Πού τρως τα λεφτά σου;
Εχω μια αλόγιστη σχέση με τα λεφτά, ανεξαρτήτως του αν ο τραπεζικός μου λογαριασμός είναι μεγάλος ή όχι. Μου αρέσει να δίνω λεφτά για τους άλλους, όπως μου αρέσει και το να κάνω δώρα στους φίλους μου. Εχω περάσει και περιόδους δύσκολες οικονομικά, που όμως δε στερήθηκα αυτά που ήθελα να για να είμαι ευτυχισμένη. Η ζωή έχει και τις χαρές και τις λύπες της. Δεν αξίζει να μας παίρνει από κάτω και να μιζεριάζουμε.
Πότε έκλαψες τελευταία φορά;
Χθες βράδυ ρημάχτηκα όταν είδα το «Σχέσεις Στοργής» με τη Σίρλεϊ ΜακΛέιν και τον Τζακ Νίκολσον. Αν δεν την έχεις δει, να την πάρεις οπωσδήποτε. Απλό το θέμα της ταινίας, αλλά με ένα συγκλονιστικό σενάριο, γεμάτο εντάσεις και ανατροπές. Γενικά όσο εύκολα θα με δεις να γελάω τόσο εύκολα κλαίω.
Πώς θα ήθελες να επιστρέψεις στην επόμενή σου ζωή;
Ψηλή, ξανθιά.
Info
Σ’ αγαπώ, σε λατρεύω, χωρίζουμε
Παίζουν: Βίκυ Σταυροπούλου, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Μέμος Μπεγνής, Τζίνα Αλοιμόνου, Βάσω Γουλιελμάκη, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης.
Απόδοση: Θοδωρής Πετρόπουλος
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Σκηνοθεσία: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης
Μουσική Επιμέλεια: Νένη Ζάππα
Πού; Στο Θέατρο Εγνατία (Πατρ. Ιωακείμ 1, Πλ. Αγίας Σοφίας, τηλ. 2310/225.172, 231.431)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου