FREECYCLE ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μην πετάς, ανακύκλωσε!

Είτε κάνετε ανακαίνιση και θέλετε να ξεφορτωθείτε παλιά αντικείμενα, είτε είτε απλά αγοράσατε ένα καινούριο γκάτζετ και δε σας χρειάζεται πλέον το παλιό, αντισταθείτε στη συνήθεια και μην το πετάξετε. Βάλτε μια ηλεκτρονική αγγελία και χαρίστε το σε κάποιον που ενδιαφέρεται. Και που ξέρετε, μπορεί να βρείτε κι εσείς να προσφέρουν κάτι που σας χρειάζεται.

Της Χριστίνας Μπατσίλα

Ολα αυτά γίνονται δυνατά χάρη στη δράση της ομάδας Freecycle, μιας εθελοντικής οργάνωσης που αναλαμβάνει τη διαχείριση των ηλεκτρονικών αγγελιών προσφοράς και ζήτησης αντικειμένων. Οι «Διαδρομές» μίλησαν με τον Αλέξανδρο Ασταρά, επικεφαλής της ομάδας Freecycle Θεσσαλονίκης, που μας έλυσε τις απορίες σχετικά με την ιδιαίτερη αυτή πρωτοβουλία, που λειτουργεί στη Θεσσαλονίκη, με πάνω από 1.100 μέλη και περίπου 50 ανταλλαγές αντικειμένων το μήνα, σε λιγότερο από 2 χρόνια ύπαρξης .

Πείτε μας λίγα στοιχεία για την ιστορία του freecycle στη Θεσσαλονίκη.

Ξεκίνησε με πρωτοβουλία δική μου και της Χριστίνας Κεμανετζή τον Αύγουστο του 2006, στα πλαίσια οργανωμένου διεθνούς κινήματος. Επειδή δεν έχει αποθήκες, γραφεία ή προϋπολογισμό, παρά μόνον ιστοσελίδες και δωρεάν online εργαλεία όπως το YahooGroups, οργανώθηκε και στήθηκε μέσα σε λίγες μόνον ώρες. Οι πρώτοι εθελοντές της ομάδας διαχείρισης ήταν οι ιδρυτές, έκτοτε προστέθηκαν και άλλοι και πλέον η ομάδα διαχείρισης αριθμεί πάνω από 10 μέλη.

Το freecycle είναι καθαρά ηλεκτρονική διαδικασία, με mail που στέλνονται στα μέλη, με κάποιου είδους αγγελίες για το τι προσφέρεται και τι ζητείται. Για πόσο διάστημα μένουν διαθέσιμες αυτού του είδους οι ανακοινώσεις;

Οι ανακοινώσεις – αγγελίες δε σβήνονται ποτέ, κρατούνται για λόγους αρχειοθέτησης και σαν παράδειγμα για τα καινούργια μέλη. Όταν όμως διεκπεραιωθεί μια ανταλλαγή και αλλάξει χέρια κάποιο αντικείμενο, στέλνεται μήνυμα ενημέρωσης στον ηλεκτρονικό πίνακα για να μη συνεχίζουν να ανταποκρίνονται εις μάτην και άλλα μέλη. Για παράδειγμα κάθε αγγελία με την ένδειξη «ΠΡΟΣΦΟΡΑ:» ακολουθείται από μια «ΔΟΘΗΚΕ:» και κάθε αγγελία «ΖΗΤΕΙΤΑΙ:» από μιαν αντίστοιχη «ΠΑΡΕΛΗΦΘΗ:».Ποια διαδικασία ακολουθείται για να γίνει η ανταλλαγή; Ο αποδέκτης αφού διαβάσει την αγγελία επικοινωνεί απ’ ευθείας με το δωρητή, συγκεντρώνει περισσότερες πληροφορίες, κλείνει κάποιο ραντεβού συνάντησης και αναλαμβάνει τη μεταφορά του αντικειμένου. Κατόπιν ένας από τους δύο (συνήθως ο δωρητής) αναρτεί αγγελία πως το αντικείμενο δεν είναι πλέον διαθέσιμο.

Γίνεται κάποιου είδους έλεγχος;

Ναι, απαγορεύεται η διακίνηση παράνομων αντικειμένων και ενθαρρύνουμε τα μέλη μας να φροντίζουν όταν ανταλλάσσονται αδέσποτα ζώα να φροντίζουν να καταλήγουν σε όσο το δυνατόν καλύτερα σπίτια. Επίσης οι αγγελίες φιλτράρονται από την εθελοντική ομάδα διαχείρισης, έτσι ώστε να αποτραπούν η παρενόχληση από διαφημιστές, φαινόμενα εκμετάλλευσης (συστηματικοί μεταπωλητές που μαζεύουν αντικείμενα για κέρδος, κτλ), επιθετική ή κερδοσκοπική συμπεριφορά καθώς και πρακτικές προσηλυτισμού πάσης φύσεως. Σεβόμαστε το χρόνο των μελών μας και φροντίζουμε να φθάνουν μέχρι το ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιό τους μόνον χρήσιμες αγγελίες και κάποιες ελάχιστες ανακοινώσεις συντονισμού της ομάδας.

Ολες οι ανακοινώσεις είναι και στα αγγλικά, βλέπετε να υπάρχει κάποια παραπάνω συμμετοχή από ξένους, ίσως φοιτητές, που ήταν περισσότερο εξοικειωμένοι με το freecycle από την πατρίδα τους;

Οι φοιτητές και οι μετανάστες είναι κοινωνικές ομάδες σε κίνηση από τόπο σε τόπο, συχνά με περιορισμένη οικονιμική επιφάνεια σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Από την αρχή έγινε εμφανές ότι συμμετείχαν στο Freecycle ενεργά και πως η αγγλική γλώσσα τους βοηθούσε παράλληλα με την ελληνική. Όπου κάποιος δε γνωρίζει τη μία από τις 2 γλώσσες, η ομάδα διαχείρισης βοηθά μεταφράζοντας ή διορθώνοντας την αναρτούμενη αγγελία πριν δώσει την έγκριση δημοσίευσης.

Ποια είναι τα είδη που προσφέρονται και ζητούνται γενικώς, ποιες οι κατηγορίες;

Στο Freecycle μπορεί να βρει κανείς σχεδόν τα πάντα! Από αθλητικό εξοπλισμό και μουσικά όργανα μέχρι έπιπλα, βιβλία και περιοδικά, υπολογιστές και περιφερειακά υπολογιστών, εξαρτήματα αυτοκινήτου, κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρικές συσκευές, ρούχα, δομικά υλικά και κατοικίδια ζώα. Από τα πιο ασυνήθιστα αντικείμενα που ανταλλάχθηκαν στο Freecycle Θεσσαλονίκης ήταν εξοπλισμός ενυδρείου, μια στολή ναύτη και συλλογή γραμματοσήμων.

Υπάρχει κάτι με μεγαλύτερη ζήτηση;

Μεγάλη ζήτηση εμφανίζουν οι φορητοί υπολογιστές (laptop), τα κινητά τηλέφωνα, τα μουσικά, ο αθλητικός εξοπλισμός και έπιπλα πάσης φύσεως.

Τα είδη που τελικά προσφέρονται αλλά δεν υπάρχει ενδιαφέρον για αυτά τι γίνονται;

Παραμένουν με το δωρητή. Ενθαρρύνουμε την επαναχρησιμοποίηση μέσω Freecycle σαν την πιο κοινωνικά και οικολογικά υπεύθυνη λύση, με την ανακύκλωση ως την επόμενη κατά σειρά επιλογή. Σκοπός μας είναι να εξοικονομηθεί η ενέργεια και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για να παραχθεί και να μεταφερθεί το κάθε αντικείμενο, να μειωθεί ο όγκος σκουπιδιών στις χωματερές και να ωφεληθούν συμπολίτες μας με αντικείμενα που έχουν ανάγκη.

Οσοι θέλουν να συμμετάσχουν στην ομάδα διαχείρισης πρέπει να έχουν κάποιες εξειδικευμένες γνώσεις, υπολογιστών πχ;

Ναι, συνήθως ζητούμε άτομα με άνεση στη χρήση υπολογιστή, δακτυλογράφηση, χρήση του διαδικτύου και γνώση της αγγλικής γλώσσας. Έχουμε τόσο φιλότιμο σα λαός που δε χρειάστηκε ποτέ να ψάξουμε για εθελοντές, μας βρήκαν από μόνοι τους μετά την πρώτη τους επιτυχημένη ανταλλαγή (θέλαν να προσφέρουν κάτι παραπάνω σε μια τόσο εύστοχη ιδέα).

Υπάρχει προοπτική για εκπαίδευση και στη Θεσσαλονίκη, ώστε να ανοίξει ο κύκλος στη Βόρεια Ελλάδα;

Η ομάδα Θεσσαλονίκης ίσως το πιο δημοφιλές πεδίο «εκπαίδευσης» μαθητευόμενων ιδρυτών/διαχειριστών ομάδων Freecycle στην Ελλάδα. Συχνά κάνουν αίτηση για δημιουργία τοπικής ομάδας και ενώ περιμένουν, μαθητεύουν στην ομάδα μας. Συχνά μάλιστα μένουν στην ομάδα ως συνδιαχειριστές μαζί με τις δικές τους τοπικές ομάδες.

Ποια είναι η σχέση με τη «μητρική ομάδα» του freecycle;

Είναι αρκετά χαλαρή σχέση. Από τη φύση του το κίνημα βασίζεται σε αυτονομία δράσης των τοπικών ομάδων, τηρουμένων κάποιων κανονισμών για να μην αλλοιωθούν τα περιβαλλοντικά ιδεώδη του και να αποφευχθεί εκτροπή από τους αφιλοκερδείς και ανθρωπιστικούς του στόχους. Φροντίζουμε απλά να τηρείται το καταστατικό (να προστατεύεται το σήμα κατατεθέν κτλ. Ο κεντρικός κορμός του Freecycle περιορίζεται στην έγκριση της δημιουργίας των νέων τοπικών ομάδων, στη διεθνή συλλογική διαφήμιση και στη διατήρηση ενήμερης λίστας για όλες τις ομάδες. Όπου στον κόσμο κι αν βρεθεί κάποιος, με μια βόλτα στο www.freecycle.org μπορεί να βρει την κοντινότερη ομάδα Freecycle!

Freecycle Θεσσαλονίκης

Η ομάδα διαχείρισης Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε και συντονίζεται από τους Αλέξανδρο Αστάρα και Χριστίνα Κεμανετζή και αποτελείται πέραν από τους ιδίους και από τους Λεωνίδα Κολάρο, Στέλλα Βρεττά, Aγγελο Ιωακειμίδη (Freecycle Αθηνών), Στέλιο Μυστακίδη (Freecycle Πάτρας), Λαλού Παπαγεωργοπούλου (Freecycle Ναύπλιο), Γιώργο Ηλιάδη (Freecycle Μυτιλήνη), Τάσο Θεοδωσίου (Freecycle Ρόδου), Βασίλη Ματιάκη (Freecycle Κοζάνης), Αντώνη Μπαλτζή (Freecycle Χαλκίδας) και Παναγιώτη Κεμανετζή (Freecycle Ξάνθης). Η πολυχρηστικότητα του internet επιτρέπει τη συνεργασία μεταξύ των συντονιστών από διάφορες πόλεις, έτσι ώστε ο ένας να υποστηρίζει την προσπάθεια των άλλων σε περιόδους υψηλής ζήτησης, διακοπών, κτλ. Oλοι σχεδόν είναι νέοι στην ηλικία, οι ιδρυτές είναι 34 και 32 χρονών (μηχανικός ο Αλέξανδρος και γιατρός η Χριστίνα) αντίστοιχα, και η μέση ηλικία πρέπει να είναι κάτω των 30. Εξαίρεση αποτελεί ένας χαρισματικός κύριος που βρίσκεται στη σύνταξη και βοηθά εθελοντικά στη διαχείριση από την αρχή σχεδόν της ίδρυσης της ομάδας Θεσσαλονίκης! Υπάρχουν αρκετοί διδάσκοντες σε πανεπιστήμια, φοιτητές, ένας στρατευμένος, μερικοί αυτεπάγγελτοι και υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου.Αφιερώνουν λίγες ώρες την εβδομάδα για διαχείριση, συχνά κάτω των 4 ωρών, ανάλογα με την περίσταση, σπασμένες σε μικρότερα χρονικά διαστήματα. Οι πιο έμπειροι ασχολούνται και με την προώθηση της όλης ιδέας στους Θεσσαλονικείς.

Info

Για να γίνετε μέλη αρκεί να εγγραφείτε στο Yahoo!Group του Freecycle Θεσσαλονίκης. Χρήσιμα sites

• The Freecycle Network είναι η κεντρική σελίδα του διεθνούς κινήματος

• FreecycleWIKI είναι η Ελληνική πύλη που είναι και προσβάσιμη μέσω του http://freecycle.wikispaces.com/

• http://groups.yahoo.com/group/thessaloniki_freecycle_group/, η ομάδα Θεσσαλονίκης

• Course: Εκπαίδευση εθελοντών Freecycle (για όσους θέλουν εθελοντικά να συνεισφέρουν στη διαχείριση των αγγελιών) http://iedu.gr/course/view.php?id=11

Κυκλοφορούν!

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Μιας κατασκήνωσης που δεν έγινε ποτέ

της Παυλίνας Εξαδακτύλου, pavlinaex@gmail. com
Πρέπει να γράψω ένα κομμάτι που να μιλά για την αξία της κατασκήνωσης στα παιδικά χρόνια. Τότε που τρέχαμε όλοι μαζί με τα πέλματα γυμνά στις παραλίες και φοράγαμε πάνινα, χρωματιστά καπέλα για να μην καούμε απ' τον ήλιο. Δώσαμε ένα ραντεβού, λίγο αφότου είχαν κλείσει τα σχολεία και ξεκινήσαμε.
Τριάντα παιδικά χαμόγελα σκαρφαλωμένα σ' ένα πούλμαν.
Τι χαρές κάναμε όταν αποχαιρετίσαμε τους γονείς και καταλάβαμε ότι θα τους δούμε μετά από αρκετές μέρες. Ημασταν πια μόνοι. Υπεύθυνοι για τον εαυτό μας. Μαθαίναμε σιγά-σιγά να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Να φροντίζουμε το διπλανό μας. Να νοιαζόμαστε γι' αυτόν. Να μοιραζόμαστε. Αντικείμενα, ρούχα, παιχνίδια, συνθήκες, συναισθήματα. Πόσο όμορφο είναι να μοιράζεσαι. Μια μικρή χαρά που κόβεις στη μέση και σου επιστρέφει διπλή. Μια μικρή λύπη που κόβεις στα δυο και γλιστρά για πάντα από τα χέρια σου. Φίλοι που δέθηκαν με μια κλωστή από άμμο ένα αυγουστιάτικο απόγευμα. Καρδιές που χτυπούν γρήγορα και ποδοβολητά στα ζεστά χαλίκια.
Αγόρια και κορίτσια μαζί.
Δε φοβόμαστε πια τα αγόρια. Δε μας κοροϊδεύουν εκείνα. Λες και χρειαζόμασταν λίγες κουταλιές αλμύρας για να μην είμαστε ξένοι. Τρέχουμε στους αμμόλοφους και στα πρασινωπά βουναλάκια. Μαθαίνουμε να υπακούμε. Να πειθαρχούμε. Να δείχνουμε υπομονή. Να γινόμαστε ομάδα. Να ανήκουμε. Τίποτε πιο σημαντικό από το να ανήκεις. Να 'σαι ένα χέρι σε μια ανθρώπινη αλυσίδα. Το πιο ωραίο καλοκαίρι της ζωής μας. Τι κρίμα που εκείνο το καλοκαίρι δεν ήμουν εκεί. Κι ίσως γι' αυτό να δυσκολεύω να μοιραστώ. Κι ίσως γι' αυτό προσπαθώ, πολλές φορές άτεχνα, να ανήκω. Δεν έχω μυρωδιά κατασκήνωσης. Δεν τρέχει απ' τα χέρια μου άμμος. Γυρίζω το χρόνο πίσω και τρυπώνω σε μια κατασκήνωση. «Τι χαρά κι αυτή, να είσαι παιδί/ ταξίδια ονείρων σε χώρα μακρινή/ το ραβδάκι μου κτυπώ, κάνω μαγικό. / Κι αν είμαι παιδί, μια συμβουλή/σε όλους τους μεγάλους που είναι σοβαροί/ψάξτε μέσα σας καλά, είσαστε και σείς παιδιά»







Ομαδάρχης σημαίνει «προσφέρω»
Αν δεν έχεις πάει κατασκήνωση ως ομαδάρχης, το κεφάλαιο «προσφορά» στο βιβλίο της ζωής σου είναι μισό. Για ψάξ' το λίγο.

Του Αλέξανδρου Σαλαμέ, adisalames@yahoo.com

Δεν έχεις δικαιολογία αν έχουν περάσει καλοκαίρια ανέμελα, χωρίς να έχεις μπει στην διαδικασία να «ταλαιπωρηθείς» για μερικές βδομάδες για να νταντέψεις, να συμβουλέψεις και να παίξεις, με μπόμπιρες σε μια κατασκήνωση. Και απλό δεν είναι και ενδιαφέρον έχει και πάνω από όλα σε βγάζει από τη βολή σου. Και εξηγώ.

Το παιδί ακτινογραφία της ψυχής σου
Οταν βρίσκεσαι σε μία κατασκήνωση και πρέπει να ζήσεις μαζί με μια ντουζίνα παιδιά, τα οποία και θα έχεις την ευθύνη τους, δε χωράει «φίδιασμα», ούτε μαγκιές του κώλου για να έχεις την ησυχία σου. Και λίγο θα κοιμάσαι και το μυαλό σου στα παιδιά αυτά πρέπει να είναι και να μάθεις να τους ακούς, για να ανακαλύψεις τυχόν προβλήματά τους, πριν το πρόβλημα σε βρει κατά τη διάρκεια της κατασκηνωτικής περιόδου. Αν δεν ξεδιπλώσεις την ψυχή σου για να την απλώσεις μπροστά του, τίποτα δεν θα έχει να θυμάται. Και ούτε και εσύ.

Ισως μόνη του καλή ανάμνηση

Στην κατασκήνωση που πήγαινα είχα στην ομάδα μου και ένα παιδάκι από ένα από τα δύο παιδικά χωριά που διαθέτει η Θεσσαλονίκη. Ο Α. ,εννιά χρονών, κακοποιημένος από τους γονείς –αργότερα έμαθα ότι έσβηναν τσιγάρα στην πλάτη του- και αμίλητος. Πού και πού χαμογελούσε. Καμιά φορά θύμωνε με τα παιδιά που τον κορόιδευαν. Πήγαινε να τους δείρει, δεν τον άφηνα, έκλαιγε και ξανακλεινόταν τη σιωπή του. Τελειώνοντας η κατασκηνωτική περίοδος δεν περίμενα καν να με θυμάται. Λίγους μήνες μετά έμαθα πως τον πήραν πίσω οι γονείς του. Χάρηκα. Σκέφτηκα πως κάτι άλλαξε γι’ αυτό. Δεν θα έχει δυο χρόνια που διέσχιζα την πλατεία Αγ.Σοφίας και ακούω μια φωνή: «Κύριε Σαλαμέ!», είναι ο Α. που τρέχει να με αγκαλιάσει. Μεγαλωμένος. Την ώρα που πλησιάζει πέφτει το βλέμμα μου στα χέρια του. Κρατάει τρία πακέτα χαρτομάντιλα. Το μάτι μου πέφτει εκεί αμέσως. Το βλέπει και αλλάζει κατευθείαν φορά και φεύγει τρέχοντας από την άλλη. Ακόμα αναρωτιέμαι αν θα έχει άλλες ευκαιρίες ο Α. στη ζωή του να χαμογελάσει.

Στην τελική

Να προσφέρεις σε μια κατασκήνωση σημαίνει ότι παίρνεις στα χέρια σου παιδικές ψυχές στις οποίες δίνεις όλα αυτά που σχολείο και οικογένεια δεν μπορούν να δώσουν σε ένα ολόκληρο χειμώνα. Πριν σκεφτείς την ευθύνη, σκέψου πόσο καλύτερος άνθρωπος γίνεσαι στο τέλος. Και αξίζει όσο λίγες καλοκαιρινές στιγμές.

Το ταμείο της εβδομάδας

(+)
Οι εβδομαδιαίες «πρόβες» του Κώστα Θεοδώρου στο «Μικρό Θέατρο». Καταπληκτικές μουσικές και εξαιρετικές αφισέτες να τις διαφημίζουν.

Το «Δίπολο» του Βασίλη Ιωαννίδη εξελίσσεται σε έναν από τους πιο αθόρυβους και ενδιαφέροντες χώρους στη Θεσσαλονίκη.

Λιγότεροι νεκροί στους δρόμους, παρ' ότι η έξοδος ήταν φέτος μεγαλύτερη. Λέτε να βάλαμε μυαλό;

Πρώτο Σαββατοκύριακο εκτός. Τι πού εκτός; «Σαν τη Χαλκιδική έχει»;

Φόρτσα Αρειανάρα στον τελικό κυπέλλου στο ποδόσφαιρο. Ετσι για να διορθωθεί και η αδικία στο πρωτάθλημα...


(-)
Πόσες φορές αποκάλεσε «Μακεδονία» την FYROM ο Πούτιν; Τέσσερις; Που να μην ήταν και φίλος μας...

Στη Λωρίδα της Γάζας ξεκληρίζονται οικογένειες και κανείς δε μιλάει. Μέχρι πότε;

Την επόμενη χρονιά ο Δήμος Θεσσαλονίκης ας προσέξει λίγο περισσότερο τη διανομή μερίδων στην γιορτή του Πάσχα.
«Μια χώρα στον καναπέ του ψυχιάτρου», τίτλος ρεπορτάζ που συνοψίζει το σοκ της Αυστρίας για την αποκάλυψη της νέας υπόθεσης ομηρίας και αιμομιξίας.
40 χρόνια από το Μάη του '68. Ποιος τον θυμάται και πού είναι η παρακαταθήκη του;

Ο πληθωρισμός των αναγκών μας

Την ώρα που οι Ελληνες ξοδεύαμε το δώρο, την ενίσχυση των παππούδων και κάτι από τις οικονομίες των προηγούμενων μηνών για να περισσέψει το φαγητό στο πασχαλινό μας τραπέζι, ο Χοακίν Αλμούνια, ως άλλος Νίκος Γκαργκάνας, απέστειλε τη λυπητερή του πρόβλεψη στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εαρινή, είπε, οικονομική πρόβλεψη. Μα ταιριάζουν αυτά σε μια πρόταση; Τι δουλειά έχει το καλοκαίρι με τον πληθωρισμό; Πώς μπορεί κάποιος να κάνει οικονομία όταν ξεκινούν τα «μπάνια του λαού»;
Νομίζω ότι κανείς δεν θα ασχολούνταν με τα δυσοίωνα μαντάτα για την οικονομία της Ευρωζώνης αν υπήρχε έστω μία σοβαρή είδηση γιατί, απλά, τέτοιες ειδήσεις δεν ενδιαφέρουν πλέον τον κοσμάκη. Οι Ελληνες υποφέρουν, παλεύουν, στερούνται αλλά επίσης γνωρίζουν ότι όλα αυτά τα νούμερα στους προϋπολογισμούς δεν επηρεάζουν παρά στο ελάχιστο τη δική τους τσέπη. Ισως, νομίζω, έχουν καταλάβει πια ότι ένα κομμάτι της ανάγκης τους είναι κι όλας τεχνητό, πλασματικό, κάτι σαν μετά - μετακατοχικό σύνδρομο που αδυνατούν να αποτινάξουν γιατί οι προηγούμενες γενιές τους τα είπαν μισά...
Εντάξει, στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι πληρώνονται με ψίχουλα και η ακρίβεια τρέχει τόσο γρήγορα που ούτε το 5% των αυξήσεων της ΓΣΕΕ, ούτε η δεύτερη δουλειά και οι «καβάντζες» των περιουσιακών στοιχείων μπορούν να την προλάβουν. Εγώ όμως μιλάω για έναν «καταναλωτικό πληθωρισμό» που έχει να κάνει με τις περιττές μας αγορές και τη λάθος ιεράρχηση των αναγκών μας γενικώς.
Ως λαός έχουμε λανθασμένη αντίληψη ακόμη και για τον τρόπο που θα βελτιωθούν τα οικονομικά μας. Ρίχνουμε κυβερνήσεις αν ακριβύνει η ντομάτα, ανεβάζουμε κυβερνήσεις αν μας υποσχεθούν κάποιο επίδομα, αλλά δεν ανοίγουμε ούτε μύτη για τα φακελάκια που δίνουμε στα νοσοκομεία, για τα ιδιαίτερα που μας κάνουν οι καθηγητές των σχολείων, για την ληστεία των τραπεζών σε κάθε μας δάνειο. Εκεί, νομίζω, ξοδεύουν οι Ελληνες τα χρήματα που τους λείπουν στο τέλος του κάθε μήνα. Αυτά τα «νταβατζιλίκια» πρέπει να σταματήσουν για να μπορούμε να αντέξουμε και την άνοδο του πετρελαίου και την κερδοσκοπία της αγοράς.
Αλλά πώς να απαιτήσουμε αυτήν την αλλαγή όταν δεν μιλάμε ακόμη και για τα πιο απλά; Κανείς δεν είπε στον Γκαργκάνα : «Καλά, μιλάς εσύ για περικοπές που παίρνεις 300.000 ευρώ το χρόνο;». Και καλά, αυτός τα παίρνει, αυτοί που του τα δίνουνε γιατί δε λογοδότησαν ποτέ; Ειρωνεία της τύχης : Ξέρετε τι μισθό παίρνει ο Χοακίν Αλμούνια; Αν δεν κάνω λάθος, γύρω στις 60.000 ευρώ το χρόνο...

Ατάκες

Ατάκα και επί τόπου
Του Γιώργου Χατζηβασιλείου
«O κόσμος οφείλει ευγνωμοσύνη στον Τζορτζ Μπους»
Γκόρντον Μπράουν
Σκύβοντας το κεφάλι ευλαβικά (και με φαντασία) στο «μεγάλο αφεντικό»...

«Ο πολιτισμός σήμερα ασφαλώς και ευνοεί τους βλάκες. Δεν έχεις δει μέχρι και υπουργούς βλάκες; Εδώ ο άλλος της Αμερικής έγινε πλανητάρχης. Αυτός στην πρωτόγονη κατάσταση, στη φυσική αξιοκρατία, θα είχε πεθάνει της πείνας, δε θα ήταν ικανός ούτε μια μπανάνα να βρει»
Διονύσης Χαριτόπουλος
Πολιτισμένη βλακεία...

«Πάλι οι Ταλιμπάν... Είναι μια εξωφρενική απόφαση που υποστηρίζεται από ένα τραγελαφικό κείμενο. Πίσω από μια βιτρίνα ηθικοπλαστικών προθέσεων κρύβεται μια κοινωνία συντηρητική και μικρόψυχη που εξοστρακίζει τους φόβους της με το κυνήγι μαγισσών»
Ερση Σωτηροπούλου
Η συγγραφέας για την απόφαση απόσυρσης από τα σχολεία του βραβευμένου «άσεμνου» βιβλίου της «Ζιγκ Ζαγκ στις νεραντζιές»

Στιγμές

«Με το σπρέι του μυαλού μου»
«Συνηθίζω να λερώνω με συνθήματα τους τοίχους
ή να γράφω κάπου κάπου αποσπάσματα από στίχους
ή και πάλι να βαδίζω στη βροχή
άμα θες να ταξιδέψεις πάντα υπάρχει αφορμή...»
(Goin' Through)
της Παυλίνας Εξαδακτύλου, pavlinaex@gmail. com
φωτ: Γρηγόρης Σιαμίδης, siamidisgr@yahoo. com
Επτά μήνες στην περιοχή γύρω από τη Βασιλέως Ηρακλείου και τη Φράγκων. Ανάμεσα στα Λουλουδάδικα και την Κομνηνών. Από τα δικαστήρια στην Ερμού και πάλι πίσω. Μια ολόκληρη πόλη κάτω από τη μύτη της πόλης. Ενας ανείπωτος κόσμος. Ενας κόσμος πρέπει να ειπωθεί. Ανθρωποι ανάμεσα σε παρτέρια με πανσέδες, καρβέλια ψωμί, ταψιά μοσχομυριστής τυρόπιτας, παστά ψάρια, τενεκέδες με ελιές και τυριά, βάζα γεμάτα καβουρόψυχα.
Ενα ολόκληρο σύμπαν μέσα στην πόλη.
Τα αδέλφια Λαμπριανίδη με τις φωτοτυπίες στη Φραγκίνη. Ωρες ατέλειωτες γαντζωμένοι στα φωτοτυπικά. Πόσο δύσκολη δουλειά μου φαίνεται. Πόσο μονότονη. Πόση αντοχή χρειάζεται. Τους θαυμάζω. Οπως και τη Δέσποινα απ' το κυλικείο του Νίκου. Ενα καχεκτικό κορίτσι που κουβαλάει καφέδες από γραφείο σε γραφείο. Είναι πάντα χαμογελαστή. Πάντα ευγενική. Στα μάτια της όμως βλέπεις μια άλλη αλήθεια. Εχουν μια κρυμμένη θλίψη που γλιστρά καμιά φορά και σπάει στο πάτωμα. Το μπαράκι δίπλα στην Τράπεζα και στο ντελικατέσεν. Τα μεσημέρια γεμίζει με άνδρες που πίνουν ουζάκια με καλοφτιαγμένους μεζέδες. Μεσημέρια γεμάτα Μητροπάνο. «Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη» και «Δώσε μου φωτιά».
Ο Κώστας που δουλεύει στο μπαρ.
Ενα παιδί λες και βγήκε από ελληνική ταινία της δεκαετίας του '60. Παπαμιχαήλ στις «Διπλοπενιές», Γεωργίτσης στις «Θαλασσιές τις χάντρες». Κοιτάζει με το πιο ευθύβολο βλέμμα που έχω δει ποτέ. Ετοιμάζεται να φύγει φαντάρος. Κομμάτι του ανείπωτου όλοι. Τα αδέλφια Λάμδα, η Δέσποινα, ο Κώστας. Ενας αληθινός κόσμος. Από κείνους που δε μπορείς να συναντήσεις σε ιλουστρασιόν σελίδες. Τριγύρω γεμάτο περίπτερα. Γυαλιστερά εξώφυλλα, γυαλιστερά χαμόγελα. Τόσο γυαλιστερά που παγώνεις. Κανένας από τους «ανείπωτους» δεν το έχει αυτό το χαμόγελο.
Δεν είναι χάρτινοι. Είναι απλά «ανείπωτοι».
Κανένας δεν σκοπεύει να τους κάνει εξώφυλλο. Οι «ανείπωτοι» δεν πουλάνε. Συνεχίζουν τις ζωές τους στα στενάκια της Φράγκων. Στα κατσαβίδια, τις πρίζες, τα ντουί και τα καλώδια. Το χώμα, τις κοπριές και τις μηχανές κλαδέματος. Ενας ζητιάνος Φράγκων με Τύπου. Κάθε μέρα εκεί. Οι δικηγορικές τσάντες σκαλίζουν προσωρινά την ηρεμία του, αλλά αυτός παραμένει εκεί. Δίπλα στο Ωδείο. Λες και περιμένει μια κοπέλα μ' ένα φαγωμένο στις άκρες φουστάνι να κατέβει τις σκάλες του Ωδείου, κρατώντας ένα βιολί. Ενα ανείπωτο όνειρο που χάνεται με το πρώτο σκάλισμα της τσάντας. Ανθρωποι που δεν θα ξεχάσεις ποτέ. Ζωές που πρέπει να μπουν σε λέξεις και προτάσεις. Να γραφτούν σαν συνθήματα σε τοίχους. «Στοιχειωμένη πολιτεία κάθε βράδυ τέτοια ώρα/ αντιμέτωπη η νύχτα με τα πνεύματά της τώρα/ και ο δρόμος, αφιλόξενος υγρός/ στα παγκάκια της πλατείας πάντα οι ίδιοι δυστυχώς/ ένα ακόμη παραμύθι μια ακόμη οπτασία/ κάθε σύνθημα που γράφω έχει άλλη σημασία/ κι ίσως κάποιος καταλάβει παραπάνω από μια λέξη/ και προλάβει να απαντήσει πριν να φέξει».

Υ.Γ: Η οδός Φράγκων αποτελούσε το κέντρο της ευρωπαϊκής συνοικίας της πόλης. Το 19ο αιώνα φιλοξενούσε το ναό της Αμίαντης Σύλληψης της Θεοτόκου, καθολική Εκκλησία, χτισμένη το 1897, το Νοσοκομείο των Ιησουϊτών και την Οθωμανική Τράπεζα, το σημερινό Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Τον Απρίλη του 1903 η Οθωμανική Τράπεζα ανατινάχθηκε με εκρηκτικά σ' ένα μπαράζ βομβιστικών επιθέσεων που συγκλόνισε τη Θεσσαλονίκη.

Στις σκοτεινές αίθουσες

επιμέλεια: Νίκη Κεφαλά
IRON MAN
Σκηνοθεσία: Τζον Φαβρό
Παίζουν: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Τέρενς Χάουαρντ, Γκουίνεθ Πάλτρου, Τζεφ Μπρίτζες, Σάμιουελ Τζάκσον
Τι συμβαίνει; O δισεκατομμυριούχος βιομήχανος και εφευρέτης Τόνι Σταρκ, πρόεδρος της μεγαλύτερης αμερικανικής εταιρείας όπλων, έχει αποκτήσει τεράστια φήμη, καθώς προασπίζεται με επιτυχία τα αμερικανικά συμφέροντα παγκοσμίως. Κατά τη διάρκεια όμως μιας επίδειξης όπλων, ο Σταρκ πέφτει θύμα απαγωγής και όλη του η ζωή ξαφνικά αλλάζει. Οταν αυτοί τον διατάζουν να φτιάξει ένα καταστροφικό όπλο για τον μυστηριώδη επικεφαλής τους, ο Σταρκ βρίσκει την ευκαιρία και κατασκευάζει μια πανοπλία με τη βοήθεια της οποίας κατορθώνει και δραπετεύει.
Να το δω; Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Τζον Φαβρό, ο οποίος κλήθηκε να ανταποκριθεί όχι μόνο στην τεχνολογική πρόκληση μιας τόσο απαιτητικής περιπέτειας, αλλά και στην πρόκληση ανάδειξης του ανθρώπινου παράγοντα στοχεύοντας στη σχολή Τιμ Μπάρτον. Αυτός που κάνει τη διαφορά είναι ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, ο οποίος δίνει μια διαφορετική διάσταση στον υπερήρωα.

ΛΟΥΚΙ ΛΟΥΚ ΤΡΕΛΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ
Σκηνοθεσία: Ολιβερ Ζαν Μαρί
Ακούγονται οι φωνές των: Λάμπερτ Γουίλσον, Φρανσουά Μορέλ
O Λούκι Λουκ έχει αναλάβει να συνοδεύσει τους αδερφούς Ντάλτον στο δικαστήριο. Εκείνοι όμως καταφέρνουν να το σκάσουνε και τρέχουν στις τράπεζες της πόλης για να τις ληστέψουν. Κι ενώ η αστυνομία τους αναζητά, αυτοί καταφέρνουν να φυγαδευτούν σε μια καρότσα ενός καραβανιού...

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Αγερ
Παίζουν: Κιάνου Ριβς, Κρις Εβανς, Φόρεστ Γουίτακερ
Ενας βετεράνος αστυνομικός του Λος Αντζελες μετά το θάνατο της γυναίκας του ενοχοποιείται για τη δολοφονία ενός συναδέλφου του με αποτέλεσμα να πάει ενάντια στα αστυνομικά του καθήκοντα και να αμφιβάλλει για την εμπιστοσύνη όλων όσων τον περιβάλλουν. Το σενάριο υπογράφει ο γνωστός συγγραφέας Τζέιμς Ελρόι («Η Μαύρη Ντάλια», «Λος Αντζελες Εμπιστευτικό»).

ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Στέφαν Ροζοβίσκυ
Παίζουν: Καρλ Μάλκοβιτς, Αγκουστ Ντιεχλ
Η αληθινή ιστορία του Σάλομον Σόροβιτς, ο οποίος αφού βρέθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1944, συμφώνησε να βοηθήσει τους Ναζί σε μια οργανωμένη επιχείρηση παραχάραξης που στήθηκε για να βοηθήσει οικονομικά τον πόλεμο.

ΠΡΟΣΕΧΩΣ... ΖΑΜΠΛΟΥΤΟΙ
Σκηνοθεσία: Αντι Τέναντ
Παίζουν: Κέιτ Χάντσον, Μάθιου Μακόναχι
Ο Μπεν Φίνεγκαν είναι ένας γοητευτικός κυνηγός θησαυρών που του έχει γίνει έμμονη ιδέα να ανακαλύψει ένα θρυλικό ναυάγιο του 18ου αιώνα. Στην προσπάθειά του να το βρει, «βουλιάζει» όλη του την περιουσία και ταυτόχρονα το γάμο του με την Τες. Οταν η Τες κατορθώνει να ξαναφτιάξει τη ζωή της, ο Μπεν ανακαλύπτει ένα σημαντικό στοιχείο για το μέρος που βρίσκεται ο θησαυρός...


Αν μείνετε σπίτι...


ΤΑ DVD THΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ (2006)
Relative strangers
Σκηνοθεσία: Κρεγκ Γκλιένα
Παίζουν: Ντάνι Ντε Βίτο, Κάθι Μπέιτς, Νιβ Κάμπελ
To DVD: Ο Ρίτσαρντ είναι ένας επαγγελματίας που στην προσπάθειά του να εντοπίσει τους βιολογικούς του γονείς αντιλαμβάνεται ότι το ζεύγος που τον συνέλαβε δεν είναι ακριβώς αριστοκρατικό...
Μας άρεσε: Το δίδυμο Ντε Βίτο-Μπέιτς που προκαλεί γέλιο και μόνο που τους βλέπεις σαν ζευγάρι.
Δεν θα σας αρέσει: Το ηθικοδιδακτικό φινάλε που έχουν οι ταινίες ανάλογου ύφους.
Είδος: Kωμωδία Γλώσσα: Αγγλικά Ηχος: Digital Theater Sound

OIKOΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΔΕΣΜΟΙ (2007)
Dreamer: Ιnspired by a true story
Σκηνοθεσία: Τζον Γκέτινς
Παίζουν: Nτακότα Φάνινγκ, Κερτ Ράσελ, Κρις Κριστόφερσον
To DVD: Ο Μπεν Κρέιν είναι ένας απλός αγρότης που ζει μια ήρεμη ζωή με τη νεαρή κόρη του στη φάρμα τους. Οι σχέσεις πατέρα και κόρης είναι αδύναμες, μέχρι τη στιγμή που ένα βαριά τραυματισμένο άλογο ιπποδρομιών εισβάλλει στη ζωή τους και γίνεται η αφορμή να ανοικοδομηθούν οι χαμένοι οικογενειακοί τους δεσμοί. Μαζί, πατέρας και κόρη, αλλά και παππούς, θα προσπαθήσουν να δώσουν στον Ονειροπόλο, το άλογο, μια δεύτερη ευκαιρία.
Μας άρεσε: Οι καλές ερμηνείες όλων των πρωταγωνιστών.
Δεν θα σας αρέσει: Αν περιμένετε κάτι παραπάνω από μια ταινία που απευθύνεται σε όλη την οικογένεια.
Είδος: Δραμα Γλώσσα: Αγγλικά Ηχος: Dolby Digital

Ο γύρος της πόλης σε 7 μέρες

Πολιτιστική Ατζέντα

Alter Kit

Clubkit

Κινηματογράφοι

Θέατρα

Πλανητάριο

Τι λένε τα άστρα της εβδομάδας;

Κυκλοφορούν!

PLACEBO

Πλασματική ή πραγματική θεραπεία;

Επιστήμονες πειραματίζονται με «κατα φαντασίαν» φάρμακα για «κατά φαντασίαν» ασθενείς

Του Φώτη Νικολαΐδη

Μια μερίδα επιστημόνων υποστηρίζει ότι τα ψευτοφάρμακα επιδρούν τόσο στο εγκέφαλο όσο και οργανισμό του ανθρώπου και κάποια άλλη ότι η επίδραση τους είναι ασήμαντη η μηδαμινή. Η θετική σκέψη πάντως βοηθάει στην υγεία, αντίδραση placebo και η αρνητική σκέψη την επιδεινώνει, αντίδραση nocebo.

Ακόμη και αυτοί που δεν πήραν φάρμακα, αλλά νομίζουν ότι πήραν, γίνονται καλύτερα. Αυτό το παράδοξο φαινόμενο, που περιγράφεται με την λέξη placebo, απασχολεί όλο και περισσότερο την επιστημονική κοινότητα που προσπαθεί να το εξηγήσει. Η απλοϊκή εξήγηση "η δύναμη της σκέψης θεραπεύει" δεν είναι πλέον αρκετή, διότι τα placebos έχουν και φυσική επίδραση στον άνθρωπο, όπως αποδείχθηκε από κάποια επιστημονικά πειράματα.

Οι αισιόδοξοι ζουν περισσότερο

Τα placebos είναι μη δραστικά, μη αποτελεσματικά και μη φαρμακευτικά σκευάσματα που δίνονται σαν φάρμακα σε ορισμένους ασθενείς, που όλως παραδόξως παρουσιάζουν καλύτερη η χειρότερη κλινική εικόνα. Οι ασθενείς που τα λαμβάνουν ευελπιστούν την θεραπεία τους και από πρόσφατες πανεπιστημιακές έρευνες αποδείχθηκε ότι η θετική σκέψη επιδρά όχι μόνο στο μυαλό αλλά και στο σώμα του ανθρώπου. Ο εγκέφαλος εκκρίνει παυσίπονες οπιούχες ουσίες που καταστέλλουν την λειτουργία των νευρώνων που ευθύνονται για τον πόνο. Διαπιστώθηκε επίσης ότι όταν ένας ασθενής με Αλτσχάιμερ χάσει την εμπιστοσύνη του στα φάρμακα, τότε επιδεινώνεται και η υγεία του, φαινόμενο nocebo. Αυτά τα συμπεράσματα δίνουν άλλες διαστάσεις στο θέμα των placebo και γεννούν το ερώτημα πως μπορούν αυτά να χρησιμοποιηθούν προς όφελος των ασθενών;. Η προσδοκία επιδρά θετικά στο εγκέφαλο και στην υγεία του ασθενή, ισχυρίζεται ο Τορ Γουάγκερ νευρολόγος του πανεπιστημίου της Columpia. Τα placepos δεν προκαλούν μία μόνο αντίδραση αλλά πολλές, ισχυρίζεται ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τορίνο Φαμπρίτσιο Μπενεντέτι, που ασχολείται με ασθενείς που πάσχουν από Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον.

Επιστημονικά πειράματα με placebo

Δοκιμές με placebos γίνονται εδώ και πολλά χρόνια και αυτοί που τα παίρνουν αισθάνονται συνήθως καλύτερα, κάτι που δυσχεραίνει όμως την αξιολόγηση των πραγματικών φαρμάκων. Για πολλά χρόνια υπήρχε η πεποίθηση ότι η επίδραση τους ήταν καθαρά ψυχολογική, τώρα όμως υπάρχει μία μερίδα επιστημόνων που υποστηρίζει ότι αυτά επιδρούν και στον οργανισμό και ότι η θετική σκέψη ακολουθεί το ίδιο θεραπευτικό μονοπάτι με τα πραγματικά φάρμακα, όσον αφορά την αντιμετώπιση των νευρολογικών παθήσεων.

Την άποψη αυτή την υποστηρίζουν επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Μίσιγκαν και της Κολούμπια που έκαναν το εξής πείραμα: σε έναν αριθμό ασθενών που ήταν συνδεδεμένοι με μηχανήματα PET έγιναν στην στοματική κοιλότητα ενέσεις με αλατόνερο για να τους προκληθεί πόνος. Την ώρα που τα μηχανήματα σάρωναν τον εγκέφαλο τους έλεγαν ψέματα ότι θα τους δοθούν παυσίπονα, στην πραγματικότητα όμως τους έδωσαν placebo. Αποτέλεσμα: ο εγκέφαλος παρήγαγε περισσότερες ενδορφίνες, που λειτουργούν σαν φυσικά παυσίπονα και μπλοκάρουν την ανταλλαγή των μηνυμάτων πόνου μεταξύ των νευρικών κυττάρων και έτσι οι ασθενείς αισθάνθηκαν αμέσως καλύτερα.

Επιπρόσθετα, το επίπεδο του πόνου επανήλθε στα φυσιολογικά όρια μόλις εντάθηκε ο πόνος με μία νέα ένεση αλατόνερου, δηλαδή ο οργανισμός αντιμετώπισε τον πόνο αποτελεσματικά αυξάνοντας την παραγωγή οπιούχων ουσιών. Τα placebo μπορούν τελικά να προσφέρουν κάποιου είδους θεραπεία, όμως αυτή διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο λόγω διαφορετικής λειτουργίας του εγκεφάλου.

Ο καθηγητής Μπενεντέτι έκανε το εξής πείραμα: έδωσε σε ένα ασθενή placebo και παρατήρησε καταστολή της λειτουργίας των νευρονίων του εγκεφάλου κατά 40%. Ο Ιταλός επιστήμονας έκανε όμως και ένα ακόμη πείραμα: σε ένα ασθενή δίνονταν ενέσεις μορφίνης, άλλοτε πραγματικές και άλλοτε placebo, χωρίς αυτός να το γνωρίζει, όμως όταν ο ασθενής γνώριζε ότι θα ελάμβανε πραγματική μορφίνη η επίδραση της αυξανόταν κατά 50%. Παρατηρήθηκε επίσης ότι οι ασθενείς με πάρκινσον παρουσίαζαν μεγαλύτερη βελτίωση όταν τους πληροφορούσαν ότι επρόκειτο να συνδεθούν με βηματοδότη, παρά όταν τους συνέδεαν χωρίς να τους πληροφορήσουν.

Υπέρ και κατά

Υπάρχουν όμως και πολλές αντίθετες απόψεις επί αυτού, όπως η έρευνα των Δανών Hrobjartsson & Gotsche που δημοσιεύτηκε το 2001 και αφορά την μετα-ανάλυση 114 ερευνών, από τις οποίες δεν προέκυψε καμία σημαντική διαφορά μεταξύ της μη λήψης φαρμάκων και της λήψης placebos.

Ο όρος placebo εισήχθηκε από τον H. K Beecher το 1955, ο οποίος ανέλυσε 15 μελέτες με διάφορες παθήσεις, όπου ανακάλυψε ότι το 35% των ασθενών, σε δείγμα 1.082 ασθενών, παρουσίαζαν σημαντική ανακούφιση από την λήψη των ψευδοφαρμάκων. Η μελέτη του Beecher με τον τίτλο "The Powerful Placebo" αμφισβητήθηκε έντονα από μεταγενέστερους επιστήμονες, αλλά το ποσοστό των ανθρώπων που παρουσιάζουν βελτίωση από την λήψη placebos θεωρείται σήμερα μεγαλύτερο, ιδιαίτερα στις περιπτωσεις πόνου, κατάθλιψης και στομαχικών προβλημάτων, όπου φτάνει και το 75%. Υπάρχει μάλιστα μερίδα επιστημόνων που υποστηρίζει την ακραία θέση " ότι δεν υπάρχουν αναμφισβήτητες αποδείξεις ότι τα ψυχοφάρμακα είναι πιο αποτελεσματικά από τα placebos".

Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, σύμφωνα με τις δημοσιευμένες εκθέσεις των φαρμακευτικών εταιριών, δίνουν σημαντική ανακούφιση στο 60% των ασθενών, σε αντίθεση με τα χάπια placebos που στην καλύτερη περίπτωση προσφέρουν ανακούφιση στο 40% των περιπτώσεων. Υπάρχουν όμως και κάποιες αδημοσίευτες εκθέσεις που κάνουν λόγο για μικρότερα ποσοστά επιτυχίας των φαρμάκων, που δεν ξεπερνούν κατά πολύ αυτά των placebos.

Παγκόσμια Ημέρα Υγείας

Προστατευτείτε από τις κλιματολογικές αλλαγές!

Οι μεταβολές του κλίματος δεν απειλούν κάποιο αόριστο μέλλον του πλανήτη, αλλά την υγεία μας σήμερα. Αυτό είναι το φετινό μήνυμα της «Παγκόσμιας Ημέρας Υγείας».

Της Χάιδως Σκανδύλα

Το 2002 στην Ινδία πέθαναν 60.000 άνθρωποι από διάφορες αρρώστιες, τις οποίες όμως η μόλυνση του περιβάλλοντος είχε επιδεινώσει δραματικά. Πέρσι τον Οκτώβριο τροπική καταιγίδα είχε προκαλέσει πλημμύρα στο 80% της επικράτειας στη Δημοκρατία του Αγ. Δομήνικου, προκαλώντας την κατάρρευση του συστήματος ύδρευσης και δυσχεραίνοντας σημαντικά την επικοινωνία ανάμεσα στο βόρειο και το νότιο κομμάτι της χώρας, πλήττοντας έτσι σοβαρά και το σύστημα περίθαλψης. Αυτά είναι μόνο δύο παραδείγματα, πρόσφατα μάλιστα, για το πόσο οι κλιματολογικές αλλαγές έχουν ήδη αρχίσει να επηρεάζουν τις ζωές, την υγεία και την ίδια τη σωματική ακεραιότητά μας με διάφορους τρόπους. Με στόχο λοιπόν να τονίσει αυτήν ακριβώς αυτήν την παράμετρο της στενής σύνδεσης ανάμεσα στην υγεία σήμερα - όχι σε κάποια επόμενη γενιά - και τις κλιματολογικές αλλαγές, η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, που εορτάζεται από το 1948 κάθε χρόνο στις 7 Απριλίου, έχει ως θέμα την «προστασία της υγείας μας από τις κλιματολογικές αλλαγές».

60.000 θάνατοι...

Υπολογίζεται ότι 60.000 θάνατοι κάθε χρόνο σχετίζονται με κάποιο τρόπο με κλιματολογικά συνδεδεμένες φυσικές καταστροφές - οι περισσότεροι από αυτούς σε αναπτυσσόμενες χώρες. Από τη μία τα ακραία καιρικά φαινόμενα αυξάνουν τους κινδύνους για υλικές καταστροφές, αλλά και σωματικές βλάβες, ενώ από την άλλη η δυναμική λοιμωδών νοσημάτων, της ελονοσίας, της διάρροιας και της κακής διατροφής, κυρίως στα παιδιά, παίρνει άλλες διαστάσεις εξαιτίας των μεταβολών του κλίματος.

Πώς μπορούμε να αντιδράσουμε;

Μειώστε το «αποτύπωμά» σας από διοξείδιο του άνθρακα στον πλανήτη. Αυτή είναι η παρότρυνση - στόχος που αφορά όλους μας. Κάποιοι από τους τρόπους για να την εφαρμόσουμε είναι ο περιορισμός των μετακινήσεών μας με αεροπλάνο (εκλύει μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα) και αυτοκίνητο, η προτίμησή μας στα μέσα μαζικής μεταφοράς, αλλά και στα πιο φιλικά για το περιβάλλον ποδήλατα. Ακόμη, το να περιορίσουμε την ηλεκτρική ενέργεια, πράγμα που σημαίνει πιο συνετή χρήση οικιακών συσκευών, να μην κατασπαταλούμε τα νερό και η ανακύκλωση συμπληρώνουν τα βασικά μέτρα που μπορούμε και πρέπει να πάρουμε όλοι. Από σήμερα!

Εκδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη

Από τη Νομαρχία: Οι καθηγητές του ΑΠΘ Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας Θεόδωρος Καρακώστας και επίκουρος καθηγητής Υγιεινής και Κοινωνικής Ιατρικής Θεόδωρος Δαρδαβέσης θα μιλήσουν τη Δευτέρα, 7 Απριλίου με θέμα σχετικό με το φετινό θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας «Προστατέψτε την υγεία από την κλιματολογική αλλαγή». Δεν έχει ακόμη αποφασιστεί ο χώρος πραγματοποίησης της εκδήλωσης.

Από το Δήμο Θεσσαλονίκης: Το πρωί της Παγκόσμια Ημέρας Υγείας, την ερχόμενη Δευτέρα, από τις 08.30 έως τις 13.30 θα υπάρχει ειδικά διαμορφωμένο περίπτερο της Αντιδημαρχίας Κοινωνικής Πολιτικής του δήμου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Εταιρία Αρτηριοσκλήρωσης Β. Ελλάδος, στην πλ. Αριστοτέλους. Εκεί οι πολίτες θα μπορούν να κάνουν δωρεάν εξετάσεις χοληστερίνης και άλλων λιπιδίων, καθώς και της αρτηριακής πίεσης.

Ο καθηγητής Παύλος Τούτουζας, διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Καρδιολογίας θα μιλήσει για το «Σύγχρονο τρόπο ζωής και τις καρδιαγγειακές παθήσεις» τη Δευτέρα, στις 19.30 στο ξενοδοχείο «Μakedonia Palace». Αν σκεφτεί κανείς ότι κάθε έτος η στεφανιαία νόσος «κοστίζει» 4,5 εκατομμύρια θανάτους στην Ευρώπη και 17 εκατομμύρια συνολικά στον κόσμο, εύκολα καταλαβαίνει την ανάγκη ενημέρωσης και προβληματισμού ακόμη πάνω στο θέμα. Οσο για την οικονομική παράμετρο; Η αντιμετώπιση των παθήσεων αυτών κοστίζει σε κάθε Ευρωπαίο πολίτη 250Ε ετησίως. Στην ίδια εκδήλωση ο καθηγητής κ. Σταύρος Πανάς, αντιπρύτανης ΑΠΘ, θα τιμηθεί για τις καινοτόμες έρευνές του σχετικά με το σύστημα πλοήγησης των τυφλών (Smart eyes), όπως επίσης και ο υπέργηρος γιατρός κ. Σταύρος Πολυζωΐδης και η νοσηλεύτρια Ελένη Καραλή.

Περί σουρεαλισμού και άλλων δαιμονίων

Της Χριστίνας Μπατσίλα, christinabatsila@yahoo.gr

Υπάρχει ένα ρεύμα στη σύγχρονη τέχνη, που ξεκίνησε από την ποίηση, που ονομάζεται σουρεαλισμός ή στα ελληνικά υπερρεαλισμός. Ο θεωρητικός του ρεύματος, Αντρέ Μπρετόν, στο Μανιφέστο του Σουρεαλισμού το 1925, το ορίζει ως την τέχνη της αυτόματης γραφής, «ελλείψει οποιουδήποτε ελέγχου που ασκείται από τη λογική».
Σήμερα, 85 σχεδόν χρόνια μετά, το ρεύμα φαίνεται να έχει σπάσει τα όρια και να έχει καταφέρει αυτό που άλλες μορφές τέχνης απέτυχαν. Εχει περάσει στην κοινωνία. Μόνο έτσι μπορούμε πλέον να εξηγήσουμε όλα όσα βλέπουμε γύρω μας. Μόνο σουρεαλιστικές, που δεν διαθέτουν δηλαδή λογική, μπορούν να θεωρηθούν οι απόψεις ότι η ομοφυλοφιλία είναι αυτή που εξισώνει τους ανθρώπους με τα ζώα, και όχι για παράδειγμα η έλλειψη πόσιμου νερού και τροφής, οι θάνατοι από ασθένειες που θα θεραπεύονταν αν υπήρχαν τα χρήματα, η διακίνηση ανθρώπων από κυκλώματα trafficking, μια σύγχρονη δηλαδή μορφή δουλεμπορίου.
Στερούνται επίσης του ελέγχου της λογικής αυτά που ακούσαμε τις τελευταίες μέρες ότι συνέβησαν στα Ιμια πριν χρόνια - πόσα αλήθεια, το ξεχάσαμε ήδη. Πράγματα που σε κάνουν να πιστεύεις, ή μάλλον να θες να πιστέψεις ότι δε γίνεται να συμβαίνουν αυτά, ότι είναι μέρος ενός σουρεαλιστικού έργου το οποίο απλώς δεν έχουμε αντιληφθεί.
Και η επέλαση του υπερρεαλισμού συνεχίζεται και στην καθημερινή μας ζωή. Οταν ακούς, βλέπεις, αντιλαμβάνεσαι να συμβαίνουν γύρω σου πράγματα που δεν μπορεί να συμβαίνουν λογικά, δεν ερμηνεύονται με την κοινή λογική. Και σου κοστίζουν ανθρώπους, σου κοστίζουν σχέσεις, λίγο από την πίστη σου.
Ξαναγίνεται επίκαιρος ο Λάκης Λαζόπουλος, όχι όμως με το Τσαντίρι του, αλλά με μια ατάκα από τα παλιά, από τη Χήρα Μήτση πιο συγκεκριμένα. Ελεγε τότε ο Λάκης: «Παράλογο; Δεν απαντάει, άρα λογικό». Μόνο που σήμερα το παράλογο απαντάει με βροντερό παρών όλο και πιο συχνά και το λογικό είναι αδικαιολογήτως απόν.
Μόνη λύση, όχι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, αλλά για τη διατήρηση της ψυχικής μας υγείας, η ομοιοπαθητική. Δοκιμάστε να κάνετε σουρεαλιστικές συνομιλίες με φίλους σας, με αυτόματη σκέψη, χωρίς να έχουν ειρμό τα όσα λέτε. Μετά από λίγο είναι σίγουρο ότι θα αρχίσετε να γελάτε και θα αποφορτιστείτε. Κάτι είναι κι αυτό, δε νομίζετε;

Στις σκοτεινές αίθουσες

επιμέλεια: Νίκη Κεφαλά

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΜΠΡΙΖ

Σκηνοθεσία: Μάρτιν ΜακΝτόνα

Παίζουν: Κόλιν Φάρελ, Μπρέντον Γκίλσον, Ρέιφ Φάινς

Τι συμβαίνει; Δύο Ιρλανδοί επαγγελματίες δολοφόνοι, μετά το φιάσκο μιας αποστολής τους στο Λονδίνο, παίρνουν εντολή από το αφεντικό τους να κάνουν ένα διάλειμμα. Τους στέλνει έτσι για διακοπές στη Μπριζ. Η παραμονή τους ωστόσο στην όμορφη βελγική πόλη δεν θα είναι και τόσο ευχάριστη, γιατί σύντομα θα κληθούν να δώσουν μια μάχη ζωής και θανάτου που θα έχει στόχους και τους δύο. Η πιο συγκεκριμένα τον έναν εναντίον του άλλου.

Να το δω; Η ταινία που συνδυάζει τα στοιχεία της μαύρης κωμωδίας με αυτά του θρίλερ αποτελεί το κινηματογραφικό ντεμπούτο του θεατρικού συγγραφέα Μάρτιν ΜακΝτούαγκ. Η χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστού διδύμου λειτουργεί άψογα, ενώ οι έξυπνοι διάλογοι χτίζουν μια συναρπαστική κινηματογραφική εμπειρία γεμάτη σασπένς.

SUPERHERO MOVIE

Σκηνοθεσία: Κρεγκ Μέιζιν

Παίζουν: Σάρα Πάξτον, Λέσλι Νίσλεν, Πάμελα Αντερσον

Ο Ρικ, ένας από τους looser του σχολείου, αποκτά υπερφυσικές ικανότητες μετά το τσίμπημα ενός μεταλλαγμένου εντόμου. Εχοντας πλέον τη δύναμη στα χέρια του, αποφασίζει να πολεμήσει το κακό που ακούει στο όνομα Λου και έχει στόχο να κυριαρχήσει το κόσμο. Οι απανταχού σούπερ - ήρωες σατιρίζονται δίχως...έλεος σε αυτή τη κωμωδία που φέρνει μετά από χρόνια το Λέσλι Νίλσεν στο προσκήνιο.

ΣΗΜΕΙΟ ΥΠΕΡΟΧΗΣ

Σκηνοθεσία: Πιτ Τράβις

Παίζουν: Ντένις Κουέιντ, Μάθιου Φοξ, Φόρεστ Γουίτακερ, Σιγκούρνι Γουίβερ, Γουίλιαμ Χαρτ

Η δολοφονική απόπειρα κατά του προέδρου των ΗΠΑ σε συνάντηση κορυφής κατά της τρομοκρατίας στην Ισπανία σπέρνει το πανικό. Οκτώ διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι, ανάμεσά τους και δύο μυστικοί πράκτορες της προεδρικής φρουράς, μπλέκονται στο κυνήγι του δολοφόνου.

FUNNY GAMES

Σκηνοθεσία: Μίκαελ Χάνεκε

Παίζουν: Ναόμι Γουότς, Τιμ Ροθ, Μάικλ Πιτ, Μπρέιντι Κορμπέ

Μητέρα, πατέρας και γιος αποφασίζουν να αποδράσουν για ένα σαββατοκύριακο στο εξοχικό τους. Το τοπίο είναι ειδυλλιακό. Είναι μια υπέροχη μέρα, έχουν κανονίσει να παίξουν γκολφ με τους κολλητούς τους, ενώ πατέρας και γιος έχουν πάει να θαυμάσουν το ιστιοπλοϊκό της οικογένειας. Το σκηνικό θα ανατραπεί όταν δύο ψυχωτικοί νεαροί υπεράνω υποψίας θα τους πιάσουν όμηρους. Δέκα χρόνια μετά το «Funny Games», ο Αυστριακός σκηνοθέτης διασχίζει τον Ατλαντικό και ξαναφτιάχνει το ριμέικ της ταινίας του πλάνο-πλάνο και σκηνή-σκηνή.

ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

Σκηνοθεσία: Τζέισον Φρίντμπεργκ, Ααρον Σέλτζερ

Παίζουν: Κάρμεν Ηλέκτρα, Κέβιν Σόρμπο

Ο βασιλιάς της Σπάρτης, Λεωνίδας, χωρίς κανέναν οπλισμό παρά μόνο με...δερμάτινα εσώρουχα, ηγείται μιας ομάδας 13 Σπαρτιατών που αναλαμβάνουν την υπεράσπιση της πατρίδας τους ενάντιας στους εισβολείς Πέρσες! Αλλη μια παρωδία στο κλίμα των ταινιών «Scary Movie» και «Date Movie» που αυτή τη φορά σατιρίζει τους «300».

Αν μείνετε σπίτι...

ΤΑ DVD THΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ω Αδελφέ, πού είσαι; (2001)

Ο Βrother, where art thou?

Σκηνοθεσία: Τζόελ Κοέν

Παίζουν: Τζορτζ Κλούνεϊ, Τικ Μπλέικ Νέλσον, Τζον Τορτούρο, Χόλι Χάντερ

To DVD: Τρεις κατάδικοι δραπετεύουν από τη φυλακή, με απώτερο σκοπό την αναζήτηση ενός κρυμμένου θησαυρού. Μετά από την «οδύσσεια» που περνούν μπορεί να τελικά να διαπιστώνουν πως θησαυρός δεν υπάρχει και να γίνονται εν αγνοία τους αστέρια της κάντρι μουσικής αλλά αυτό που αξίζει στο τέλος είναι πάνω από όλα είναι το «ταξίδι» που προηγήθηκε…

Μας άρεσε: Η ταινία που είναι βασισμένη στην «Οδύσσεια» του Ομήρου, έχει έξυπνους διαλόγους (το σενάριο υπογράφουν οι αδερφοί Κοέν) που σε συνδυασμό με τις «αφελείς» ερμηνείες των πρωταγωνιστών, δημιουργούν ένα πραγματικά απολαυστικό φιλμ. Συν και στην όμορφη μουσική.

Δεν θα σας αρέσει: Το φιλμ εκτυλίσσεται στην αμερικάνικη επαρχία και οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν τη «βαριά» αμερικάνικη γλώσσα που ενδεχομένως να κουράσει.

Είδος: Kωμωδία Γλώσσα: Αγγλικά Ηχος: Digital Theater Sound

Μr. Brooks (2007)

Σκηνοθεσία: Μπρους Εβανς

Παίζουν: Κέβιν Κόνστερ, Ντέμι Μουρ, Γουίλιαμ Χαρτ, Ντέιν Κουκ

To DVD: Ο Ερλ Μπρουκς κρύβεται πίσω από τη διπλή του προσωπικότητα. Από τη μια είναι ένας επιφανής επιχειρηματίας και καλός οικογενειάρχης από την άλλη ένας αδίστακτος εγκληματίας που στήνει καρτέρι σε... ζευγαράκια και μάλιστα κατά την ώρα της ερωτικής πράξης. Η γυναίκα και η κόρη του δεν θα μπορούσαν ποτέ να υποψιαστούν την αλήθεια. Κατά τη διάρκεια όμως μιας δολοφονίας, ένας φωτογράφος θα γίνει μάρτυρας του εγκλήματος.

Μας άρεσε: Οι γρήγοροι ρυθμοί της ταινίας που μας βάζουν απευθείας στη διαταραγμένη ψυχολογία του κυρίου Μπρουκς. Ο Κόστνερ, έχοντας περάσει τις μέρες που θεωρούνταν σταρ πρώτου μεγέθους, ερμηνεύει πειστικά έναν άνθρωπο που βιώνει την άνοδο και την πτώση.

Δεν θα σας αρέσει: Το φινάλε της ταινίας που είναι «διεστραμμένο», όπως και ο ήρωάς της.

Είδος: Δραματική Γλώσσα: Αγγλικά Ηχος: Dolby Digital

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ

«Η επιτυχία είναι έννοια μπερδεμένη»

Ο ηθοποιός ανεβαίνει «Κάθε χρόνο ίδια μέρα» στη Θεσσαλονίκη

Συνέντευξη στη Νάνσυ Παραδεισανού, nancypara@yahoo.gr

Ο Αλέξανδρος Σταύρου δίνει σπάνια συνεντεύξεις. Δεν απασχολεί πολύ τα media με την προσωπική του ζωή, κρατά χαμηλούς τόνους, τόσο που μπορεί να χαρακτηριστεί... ντροπαλός. Η παράσταση «Κάθε χρόνο ίδια μέρα» που ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη με τον ίδιο και τη Μαριάννα Τουμασάτου να ενσαρκώνουν τον «Τζορτζ» και τη «Ντόρις», αντίστοιχα, ήταν μια καλή αφορμή για κουβεντούλα μαζί του…

Πες μου λίγα λόγια για την υπόθεση.

Είναι μια κωμωδία του Bernard Slade. Πρόκειται για την ιστορία ενός παράνομου ζευγαριού, που και οι δύο έχουν τις οικογένειες και τα παιδιά τους, αλλά κάθε χρόνο βρίσκονται ένα συγκεκριμένο Σαββατοκύριακο σ’ ένα ξενοδοχείο και το περνάνε μαζί. Ενδιαμέσως δεν επικοινωνούν καθόλου και συναντιούνται μόνο εκείνες τις μέρες. Στην παράσταση βέβαια βλέπουμε τη διαδρομή του ζευγαριού μέσα ένα χρονικό πλαίσιο 25 ετών. Eχει να κάνει με τις ανθρώπινες σχέσεις, τις οικογενειακές, αυτές με τα παιδιά μας κλπ. Παρακολουθούμε ταυτόχρονα με την ερωτική ιστορία του ζευγαριού και τις ιστορίες όλων όσων αναφέρονται με έμμεσο τρόπο στο έργο. Είναι η πρώτη σεζόν που το ανεβάσαμε στην Αθήνα, σε σκηνοθεσία Κώστα Αρζόγλου.

Πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία!

Aψογη θα την έλεγα εγώ! Ο Κώστας έχει έναν τρόπο να σε απαλλάσσει από τις φοβίες και τις ανασφάλειές σου, δίνοντας χώρο στον ηθοποιό. Μπορεί να σε καθοδηγεί και ταυτόχρονα να ακούει τις προτάσεις σου. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Το ίδιο έργο έχουν ανεβάσει στο παρελθόν ο Αλέκος Αλεξανδράκης με τη Νόνικα Γαληνέα. Μπήκες σε διαδικασία σύγκρισης; Οχι, δε νομίζω ότι ωφελεί σε τίποτα αυτό. Εξάλλου δεν είχα δει εκείνη την παράσταση. Με την κυρία Γαληνέα συνεργάστηκα πριν κάποια χρόνια στο θέατρο και θα το ξανάκανα με μεγάλη μου χαρά. Είναι πολύ σημαντικός και ξεχωριστός άνθρωπος, πολύ καλή στις συνεργασίες της και προσέχει τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω της.

Τι πρέπει να κάνει ένας ηθοποιός για να πετύχει;

Η επιτυχία είναι μια έννοια λίγο μπερδεμένη. Η επαγγελματική επιτυχία είναι διαφορετική από την καλλιτεχνική. Αλλο πράγμα το ένα, άλλο το άλλο. Μπορεί βέβαια πολλές φορές να συμπίπτουν, χωρίς να είναι πάντα κι ο ίδιος δρόμος. Στην επαγγελματική παίζουν σημαντικό ρόλο οι δημόσιες σχέσεις, η εξυπνάδα, το ταλέντο… Η καλλιτεχνική διαδρομή χρειάζεται δουλειά. Πολλή δουλειά!!

Εσύ τι επέλεξες;

Οταν ξεκίνησα επέλεξα να «φτιάξω» πρώτα την καλλιτεχνική μου πορεία και μετά την επαγγελματική. Για να είμαι ειλικρινής, όσο περνούν τα χρόνια, μπορεί να κάνω μια επιλογή σωστότερη επαγγελματικά και όχι τόσο καλλιτεχνικά, αλλά και το ανάποδο. Ο οποιοσδήποτε ρόλος που θα ερμηνεύσω θέλω να με καλύπτει, να βρίσκω κάποιο ενδιαφέρον σ’ αυτόν.

Εχεις διστάσει ποτέ να αναλάβεις κάποιο ρόλο;

Κοίτα, έχω αρνηθεί αρκετές φορές ρόλο, αλλά όταν μ’ αρέσει ένας χαρακτήρας θα τον κάνω. Αν με ιντριγκάρει κάτι σ’ αυτή τη συγκεκριμένη δουλειά, θα δεχτώ την πρόκληση, χωρίς να φοβηθώ μήπως στιγματιστώ ή κριθώ κάπως από τον κόσμο.

Ποια η γνώμη σου για το νομοσχέδιο που έχει να κάνει με τη νομική κατοχύρωση της κοινής συμβίωσης ενός ζευγαριού;

Μια χαρά μου ακούγεται. Μπορεί και να το έκανα, αν εξυπηρετούσε σε κάτι. Δε ζούμε σε παλαιότερες εποχές, όπου η γυναίκα καταδυναστεύεται από τον άντρα και πρέπει να προστατευτεί από κάτι. Οπως επίσης δεν ισχύει και το αντίθετο.

Από πού κατάγεσαι;

Από την Κοζάνη, δηλαδή είμαι κοντά στη Θεσσαλονίκη! Αυτός είναι και ο λόγος που έχω τόσο καλή σχέση με την πόλη σας! Μ’ αρέσει πάρα πολύ.

Ατάκα κι επί τόπου

«Θα ήταν κρίμα αν κάτι το οποίο έχει σχέση με την αρχαιότητα στεκόταν εμπόδιο σε ό,τι νομίζω είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για τη "Μακεδονία"»!

Κοντολίζα Ράις

Ρεσιτάλ διπλωματίας

«Εξισώνουν τους ανθρώπους με τα ζώα [με το σύμφωνο συμβίωσης]»

Ανθιμος

Μήπως να τα παντρέψουμε κι αυτά;

«Θέλω να επανιδρύσω το Υπουργείο Πολιτισμού»

Μιχάλης Λιάπης

Η απειλή -της «επανίδρυσης»- συνεχίζεται..

Δημήτρης Μπάσης

«Δεν είμαι ο τραγουδιστής του ενός τραγουδιού»
Ο λαϊκός τραγουδιστής σε μια συνέντευξη σε πρώτο ενικό
Του Αλέξανδρου Σαλαμέ, adisalames@yahoo. com

Να εξηγηθώ ότι με το λαϊκό τραγούδι δυσκολεύομαι. Κυρίως σε επίπεδο κατανόησης. Δεν μπορώ όμως και να μην πετάω τη σκούφια μου για κάποιους λαϊκούς καλλιτέχνες. Σ' αυτή την κατηγορία ανήκει και ο Δημήτρης Μπάσης. Πρώτα απ' όλα για τη φωνή του. Από εκεί και πέρα και για το γεγονός ότι παρά τους 120.000(!) δίσκους που πούλησαν οι «Ψίθυροι καρδιάς», δεν τον ψάξαμε ποτέ με το κιάλι. Και αυτό έχει την ίδια σχεδόν σημασία με το ταλέντο του.

Η διαδρομή μου από τους «Ψίθυρους καρδιάς», δέκα χρόνια πριν, μέχρι σήμερα κάθε άλλο παρά έδειξε ότι με στοίχειωσε το συγκεκριμένο τραγούδι. Ηταν η πρώτη μου μεγάλη επιτυχία και ο δίσκος που με έκανε ευρύτερα γνωστό στο ευρύ κοινό. Από εκεί και πέρα όμως απέδειξα ότι δεν είμαι ο τραγουδιστής του ενός τραγουδιού. Εγιναν πολλά και σημαντικά πράγματα από τότε μέχρι σήμερα, όπως η συνεργασία μου με το Μίκη Θεοδωράκη τόσο σε δισκογραφικό όσο και σε επίπεδο ζωντανών εμφανίσεων.

Κάθε άνθρωπος έχει την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του. Στο ξεκίνημά μου, όπως ήταν φυσικό, και εγώ δέχτηκα επιρροές από ανθρώπους που θαύμαζα. Οταν όμως μπεις στο χώρο της δισκογραφίας αρχίζεις και καταθέτεις στο στίγμα σου. Και αυτό είναι το σωστό. Να σταματήσεις να ταυτίζεσαι με κάποιους άλλους. Είναι μια μεγάλη απόφαση που πρέπει να πάρεις να βγεις μπροστά και να σταματήσεις να κρύβεσαι πίσω από μεγάλα ονόματα.

Νούμερα όπως οι 120.000 δίσκοι που έκανα με τους «Ψίθυρους καρδιάς», ανήκουν πια στο παρελθόν. Αυτά τα νούμερα στη δισκογραφία πια δεν παίζουν. Εχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο. Ολα γίνονται με ψηφιακό τρόπο. Αυτός ο αριθμός πωλήσεων, όσο ματαιόδοξο και αν ακούγεται, δεν θα ξανασυμβεί. Ηδη ο χρυσός έχει πέσει στις 15.000 πωλήσεις. Είναι αστείο με 15.000 πωλήσεις να κάνεις απονομή χρυσού.

Ο καινούριος μου δίσκος «Η ζωή αλλού σε πάει» είναι από τους πιο λαϊκούς που έχω κάνει. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και ένας δίσκος αρκετά προσαρμοσμένος στο σήμερα.

Το τραγούδι «Πάμε φίλε» μιλάει για δυο αδελφικούς φίλους, που ξεκινούν μαζί κάτι που αγαπούν και συνεχίζουν μαζί. Ηθελα λοιπόν αυτό το τραγούδι να το πω με έναν πραγματικό μου φίλο. Και γι' αυτό ακριβώς διάλεξα το Γιάννη Κότσιρα, που τον αγαπώ και τον εμπιστεύομαι πραγματικά.

Το λαϊκό τραγούδι δεν έχει να κάνει μόνο με το ευτελές κομμάτι της διασκέδασης. Εχουν γραφτεί λαϊκά τραγούδια που δεν μπορείς να διασκεδάσεις μαζί τους. Το τραγούδι συνολικά έχει ευτελιστεί και γι' αυτό είμαστε υπεύθυνοι όλοι μας, από τους καλλιτέχνες μέχρι τον Τύπο και όχι μόνο το λαϊκό.

Στις αρχές του ’90 η Θεσσαλονίκη ήταν η πόλη-προπομπός για τα διάφορα μουσικά είδη που διαμορφωνόντουσαν στην Ελλάδα. Ηταν μια πόλη που είχε να προτείνει πράγματα. Τώρα δεν υπάρχουν καν αρκετές σκηνές. Επιτρέπεται μια πόλη του ενός εκατομμυρίου να έχει δυο τρεις μουσικές σκηνές; Υπάρχουν μόνο διασκεδαστάδικα που στηρίζονται σε εφήμερα σουξέ. Εχει αλλάξει ύφος αυτή η πόλη και με χαλάει.

Δεν μπορείς να απαγορεύσεις σε κάποιον μετανάστη που θέλει να παρελάσει να το κάνει αυτό. Ισα ίσα είναι τιμή μας. Εγώ, ας πούμε, ως παιδί μεταναστών που μεγάλωσα στη Γερμανία, δεν θα ήθελα να παρελάσω σε μία γιορτή των Γερμανών, ούτε να κρατήσω τη γερμανική σημαία. Γιατί έτσι νιώθω εγώ. Αν όμως κάποιος αλλοδαπός που μεγάλωσε στην Ελλάδα θέλει πραγματικά να κρατήσει την ελληνική σημαία, είναι όμορφο να το κάνει αυτό. Κακώς είμαστε αντίθετοι.

Ο Δημήτρης Μπάσης:

Κυκλοφόρησε το καινούργιο του CD με τίτλο «Η ζωή αλλού σε πάει» από τη Legend

Ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει την ηχογράφηση της συναυλίας που έδωσε το καλοκαίρι του 2007 στην Επίδαυρο «Μουσικές διαδρομές από το Βυζάντιο μέχρι σήμερα»

Εχει επίσημο site το www. mpasis.gr

Οι πέντε «ξένες αγαπημένες» του Δημήτρη Μπάση:

«Ολα σε θυμίζουν» του Μάνου Λοΐζου

«Το μερτικό μου απ’ τη χαρά» του Μάνου Λοΐζου

«Μικρή Πατρίδα» του Γιώργου Ανδρέου

«Βρέχει στη φτωχογειτονιά» του Μίκη Θεοδωράκη

«Το αγριολούλουδο» του Χρήστου Νικολόπουλου

Ο γύρος της πόλης σε 7 μέρες

Πολιτιστική Ατζέντα
Alter Kit
Clubkit
Κινηματογράφοι
Θέατρα

Το ταμείο της εβδομάδας

+
Αυξήθηκε η αναγνωσιμότητα των παιδικών βιβλίων στη Θεσσαλονίκη, μαζί και η ελπίδα για μελλοντικούς ενήλικες που θα διαβάζουν περισσότερο.

Μουσειακό έκθεμα e-mail στην Αυστραλία, σε μια προσπάθεια εναρμόνισης με τις αλλαγές στην καθημερινή ζωή. Αν μη τι άλλο, μια έξυπνη ιδέα.

Νέο άλμπουμ ετοιμάζονται να ηχογραφήσουν οι Rolling Stones. Αυτά βλέπουν κάποιοι και ανεβαίνουν τα όρια συνταξιοδότησης.

200.000 υπογραφές συγκεντρώθηκαν από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ υπέρ του αιτήματος για δημοψήφισμα με θέμα το ασφαλιστικό. Μπορούσαμε όμως και καλύτερα...

Διεθνής διάκριση για το «Sugartown - οι γαμπροί», με βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο ΔΙεθνές «Dialectus» Festival της Ουγγαρίας.

-


Η κλιματική αλλαγή πιθανότατα εξελίσσεται πιο γρήγορα απ'ότι φοβόμασταν, απ'ότι δείχνει η πρόσφατη αποκόλληση ενός παγόβουνου στην Ανταρκτική.

Αύξηση στις τιμές των διοδίων. Ετσι όπως πάει, με τις αυξήσεις και στη βενζίνη, θα συμφέρει τελικά να πάμε με αεροπλάνο στην Αθήνα.

Αρχίσαμε με επαναλήψεις ελληνικών σειρών το καλοκαίρι, μετά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, τώρα και σε άσχετες στιγμές. Τόση πια δυσπιστία στα νέα σίριαλ από τα τηλεοτπικά κανάλια;

Σύμφωνα με βρετανική έρευνα τα κινητά μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας σε παιδιά. Μήπως να το ξανασκεφτούμε όταν τους τα δίνουμε, έστω και ως παιχνίδι;

Πέθανε ο Ζιλ Ντασέν, «πλήρης ημερών» όπως συνηθίζουμε να λέμε, αλλά χωρίς να δει το όνειρο, το δικό του και της Μελίνας, για επιστροφή των Ελγινείων, να πραγματοποιείται.

Covers

Κυκλοφορούν!

TAXI DELIVERY

«Ψώνισέ μου ό,τι θέλεις, ταξιτζή»

Tης Δήμητρας Κεχαγιά
φωτ.: Γρηγόρης Σιαμίδης
«Ναι, εταιρεία ταξί εκεί; Μπορώ να έχω δυο πίτσες, τρεις μπύρες και δυο 2-3 κουτάκια προφυλακτικά;».
Δεν είναι πλάκα. Δεν είναι φάρσα. Δεν είναι αστείο. Είναι μια τάση της εποχής. Μπορεί να ξεκίνησε δειλά δειλά πριν από μια δεκαετία, αλλά το αγώι με πίτσες έχει γίνει στις μέρες μας πολύ συνηθισμένο. Ολο και περισσότεροι Θεσσαλονικείς τηλεφωνούν σε εταιρείες ταξί για ντελίβερι. «Εξυπηρετήσεις πελατών» τις ονομάζουν οι εταιρείες. Οσο πιο καλός είναι ο πελάτης, τόσο πιο εύκολα, γρήγορα, πρόθυμα μπορεί να ικανοποιηθεί το αίτημά του.

Τόοοσο μεγάλο
Ο κ. Ψ. είναι αναμφισβήτητα ένας από τους καλύτερους πελάτες σε μια από τις τέσσερις εταιρείες* ταξί που υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη. Γι' αυτό κάθε αίτημά του αντιμετωπίζεται με τη δέουσα φυσικότητα και επαγγελματισμό, όπως μας περιγράφει ένας οδηγός ταξί της εταιρείας. «Μια φορά είχαμε κλήση στο τηλεφωνικό κέντρο να πάμε σε μια γνωστή ψαροταβέρνα στην Κρήνη για να παραλάβουμε κάτι. Πήρα την κλήση και πήγα προς τα εκεί. Αυτό που παρέλαβα δεν περιγράφεται. Ενα ψάρι ψημένο, μεγάλο σε μέγεθος όσο μισός άνθρωπος! Το έβαλα στο πορτ μπαγκάζ και το παρέδωσα σε ένα σπίτι στο Πανόραμα, όπου οι σπιτονοικοκύρηδες είχαν τραπέζι κάτι συνεργάτες τους». Αλλη μια καλή ψαριά θυμάται ο Θωμάς, οδηγός ταξί τα τελευταία 15 χρόνια. Στη θέση του συνοδηγού έχει μεταφέρει μια φορά μια μεγάλη σακούλα ψάρια «πρέπει να ήταν περίπου είκοσι κιλά», από το Πανόραμα σε ένα σπίτι στα Διαβατά. Ευτυχώς, τότε ακόμη δεν ήταν υποχρεωτική η ζώνη ασφαλείας στους συνοδηγούς ταξί.

Μια από τα συνηθισμένα
Οι πιο πολλές κλήσεις εξυπηρέτησης, σύμφωνα με εργαζόμενες σε τηλεφωνικά κέντρα εταιρειών ταξί και οδηγούς, γίνονται για πίτσες, τσιγάρα, προφυλακτικά, ποτά, γλυκά, τούρτες και φάρμακα. Από σπίτια τα βράδια τηλεφωνούν κατά 99% για να ζητήσουν να τους πάει κάποιος φάρμακα. Πολλές τέτοιες κλήσεις, ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες, γίνονται από το κέντρο της πόλης επειδή εκεί ζουν μόνοι τους πολλοί ηλικιωμένοι.
Μετά τα φάρμακα, μεγαλύτερη ζήτηση έχουν τα τσιγάρα. Ο προορισμός είναι συνήθως κάποιο μπαρ ή παμπ «όπου τα παραλαμβάνουν συνήθως άντρες 50-55 ετών», εξηγούν οι οδηγοί για να προσθέσουν ότι «όταν είσαι όλη τη μέρα στο τιμόνι, όλα είναι συνηθισμένα». Από τη βενζίνη που ζητά κάποιος να του πάνε, επειδή έμεινε στην Περιφερειακή, μέχρι κάποιοι που ξεχνάνε τα κλειδιά τους και καλούν ένα ταξί να τους τα φέρει.

Αγάπη μου, χρόνια πολλά!
«Μια φορά είχα πάει σε ένα σπίτι στο Ωραιόκαστρο λουλούδια στις 2.30 ώρα το πρωί», μου περιγράφει ένας άλλος οδηγός ταξί. Την ανθοδέσμη είχε παραγγείλει ο σύζυγος, επειδή μόλις είχε γυρίσει από ταξίδι και δεν είχε θυμηθεί ότι η σύζυγός του είχε γενέθλια, ώστε να της πάρει ένα δώρο.

Η ταρίφα
Η διαδικασία της εξυπηρέτησης πελατών χρεώνεται 3,5 ευρώ (για την κλήση, το ραντεβού και το ντελίβερι), και από εκεί και πέρα ό,τι κοστίσει αυτό που θα ζητήσει ο πελάτης. «Εχει όμως και κάτι περίεργους τύπους. Μια φορά ένας, επειδή δεν ήξερε πόσο κάνει το… ντελίβερι, μου πλήρωσε 25 ευρώ για τα προϊόντα που παρήγγειλε και αρνιόταν να δώσει το 1,5 της μεταφοράς», εξηγεί ο Θωμάς.

«Ελεύθερο» για παρακολουθήσεις…
Όπως εξηγούν ορισμένοι οδηγοί ταξί, πέρα από τα κανονικά αγώγια και τα αρκετά συχνά ντελίβερι, κάποιες φορές οι πελάτες τους ζητούν να κάνουν μέχρι και παρακολουθήσεις!
«Πριν αρκετά χρόνια μια κυρία μου τηλεφωνούσε συχνά για να την πηγαίνω μέχρι την Ποτίδαια, στη Χαλκιδική. Κάτι έκανε και σε λίγο επέστρεφε πίσω στο ταξί και γυρνούσαμε Θεσσαλονίκη» θυμάται ο Θωμάς. Αυτό που έκανε η κυρία ήταν… μάγια στον άντρα της και την ερωμένη του. Πήγαινε και λιβάνιζε με κάτι βότανα που της είχαν πει έξω από εκεί που βρίσκονταν το παράνομο ζευγάρι για να κερδίσει πίσω το σύζυγό της.
Αλλη φορά ο Θωμάς έτυχε να παρακολουθεί για χάρη μιας χήρας την ερωμένη του ερωμένου της, οποίος ήταν και παντρεμένος! Η αποστολή του ολοκληρώθηκε με επιτυχία όταν βρήκε που εργάζεται ερωμένη. Τότε η χήρα σταμάτησε να χρειάζεται τις υπηρεσίες του. Το τελευταίο και καλύτερο που περιέγραψε ο ίδιος οδηγός ταξί ήταν όταν μια «σαραντάρα όμορφη», όπως την περιέγραψε, του ζήτησε να ψάξουν να βρουν τον άντρα της, ο οποίος πίστευε ότι την απατούσε. Δεν είχαν ιδέα πού να ψάξουν. Πήγαιναν από μπαρ σε μπαρ, γυρνώντας με το ταξί σχεδόν όλο το βράδυ. Ο έμπειρος σε τέτοια θέματα οδηγός της είπε ότι ήταν πιο πιθανό να βρουν το ζευγάρι σε ένα συγκεκριμένο ξενοδοχείο, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη.
Το αυτοκίνητο του συζύγου ήταν πράγματι παρκαρισμένο έξω από εκείνο το ξενοδοχείο. Τι έκανε η κυρία; Αφού πλήρωσε μια μικρή περιουσία και ευχαρίστησε θερμά τον οδηγό, έβγαλε από την τσάντα της το δεύτερο ζευγάρι κλειδιά του αυτοκινήτου, το πήρε κι έφυγε!
Φαντάζεστε τι έπαθε ο κύριος, όχι μόνο όταν δε θα βρήκε το αυτοκίνητο έξω από το ξενοδοχείο, αλλά όταν θα γύρισε στο σπίτι του και θα το βρήκε παρκαρισμένο από έξω;


* Εταιρείες ταξί Θεσσαλονίκης:
Eurotaxi: 2310 866866
Μακεδονία: 2310 555111
Mercedes: 2310 525000
Λευκός Πύργος: 2310 214900

Ανθρωποι και σκουπίδια

Για τις απεργίες των εργαζομένων στην καθαριότητα είχαμε μάθει αρκετές μέρες πριν. Μάλιστα στους κάδους απορριμμάτων είχαν τοποθετηθεί αφισέτες που προανήγγειλαν τις κινητοποιήσεις. Ε λοιπόν, από την πρώτη κιόλας μέρα που σταμάτησε η αποκομιδή, στοίβες από σκουπίδια μαζεύτηκαν έξω από τους κάδους κι έπειτα από μερικές μέρες οι στοίβες μεγάλωναν σε μήκος και ύψος. Βγαίναμε από τα σπίτια μας με τρεις σακούλες ο καθένας, τις πετούσαμε πάνω από τις άλλες και συνεχίζαμε τη δουλειά μας ήσυχοι. Βλέπετε, οι σακούλες είναι ανώνυμες. Μετά την απομάκρυνση από τον κάδο, ουδεμία «πατρότητα» καταλογίζεται. Στην επιστροφή μας από τη δουλειά ρίχναμε μια ματιά στη στοίβα που θέριευε και μονολογούσαμε: «Τα γαϊδούρια, ακόμη να περάσουν να καθαρίσουν« ή το αμίμητο: «Πού είναι ο Δήμαρχος που τον ψηφίσαμε κι έχει εξαφανιστεί».
Το χειρότερο, βέβαια, είναι ότι οι στοίβες δεν αποτελούνταν μόνον από οικιακά απορρίμματα. Πολλοί πετούσαν στρώματα, μάρμαρα, κούτες, μπουφάν, πολυθρόνες! Αντικείμενα δηλαδή που θα μπορούσαν να κρατήσουν στην αποθήκη τους μέχρι τη λήξη της απεργίας... Γιατί τα λέω αυτά; Γιατί μέχρι να τελειώσει η περιπέτεια αυτή με την αποκομιδή των σκουπιδιών δεν έχω καμία όρεξη να κατηγορήσω τους εργαζόμενους ή το Δήμαρχο ή την κυβέρνηση. Μόνον τον εαυτό μου βλέπω και κατηγορώ κάθε φορά που βγαίνει από το σπίτι με τις σακούλες γεμάτες άδεια μπουκάλια γάλα, χυμούς, γυάλινα μπολάκια και εφημερίδες. Προϊόντα δηλαδή που θα έπρεπε να ξεχωρίζω στο μπαλκόνι μου και να ανακυκλώνω κερδίζοντας χρήματα και αποσυμφορώντας τους κάδους. Αφού δεν το κάνω, δεν δικαιούμαι και να ομιλώ. Σαν κλασικός «ιδιώτης» (από το αγγλικό «idiot») που είμαι, διάλεξα να κρατήσω καθαρό το σαλόνι μου πετώντας όλα τα άχρηστα στο δρόμο. Μπράβο μου!
Και για το φινάλε κάτι - φαινομενικά - άσχετο : Από την περασμένη εβδομάδα η συντακτική ομάδα των «Διαδρομών» ανεβάζει δειλά - δειλά επιλεγμένα θέματα από την ύλη του κάθε τεύχους σ' ένα μπλογκ, το diadromesonline.blogspot.com. Αλλωστε χρόνια τώρα κάνει το ίδιο στο site www.diadromesonline.gr. Παράλληλα με τα κείμενα «επικολλά» σκόρπιες σκέψεις και «κομμένες» από την έντυπη ύλη ειδησούλες προτρέποντας τους χρήστες του ίντερνετ σε διάλογο, κι όπου βγει... Κι επειδή ακούγονται πολλά για τη «δράση» γνωστών - αγνώστων στα blogs, οι δικές μας θέσεις και πληροφορίες είναι επώνυμες. Κι έρχεται και το myspace σύντομα!

δια - κριτικά

Ενα κλικ μονάχα

Της Σόνιας Ταλαντινού, stalantinou@ekdotiki.gr
Τις προάλλες στο γραφείο μπήκε ένας συνάδελφος και άρχισε να επαινεί την αξία ενός άλλου συναδέλφου που αποχωρεί από την «οικογένειά» μας. Με αφορμή το περιστατικό, σχολιάσαμε με μια φίλη πόσο σημαντικό είναι ένα «μπράβο». Ενα «μπράβο», όμως, όσο είσαι ακόμα στη δράση και όχι αφού παροπλιστείς από την οποιαδήποτε δραστηριότητα -όχι ότι μετά χάνει την αξία του, αλλά έχει άλλη δυναμική. Εμένα όταν μου έλεγαν «μπράβο» από μικρή φούσκωνα τόσο που νόμιζα ότι θα σκάσω, ανέβαιναν δάκρυα στα μάτια μου και άρχιζε η ταχυπαλμία. Τα συμπτώματα εξακολουθούν ακόμα να εμφανίζονται, αλλά πολύ πιο αραιά, γιατί σπάνια θα ακούσω πια και την επιβράβευση. Ισως πρόκειται και για τα μόνα συμπτώματα για τα οποία δε θορυβούμαι, δεν απευθύνομαι στο γιατρό και θα ήθελα να ξαναεμφανιστούν. Μια καλή κουβέντα δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο από ένα απλό... κλικ. Από το σχολείο κιόλας σε κάνει να νιώθεις σπουδαία και ότι μπορείς να κάνεις και άλλα πολλά ακόμα. Αποκτάς την πεποίθηση ότι κάνεις κάτι καλό και σε μπολιάζει με την όρεξη να το διαιωνίσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα κλικ από το δάσκαλο ή το γονιό να σκεφτεί για να σου το πει.
Ενα κλικ προφανώς απέχουν πολλά καλά πράγματα από τη ζωή μας, μια μικρή μόνο μετατόπιση σκέψης και δράσης. Από τα πιο απλά μέχρι τα πιο μεγάλα. Ενα κλικ αν κάνεις κάθε μέρα μπαίνοντας στο γραφείο για να αποβάλλεις αρνητικές σκέψεις, ένα κλικ για να κάνεις πίσω όταν αρχίζει η ένταση, ένα κλικ για να δικαιώσεις την άποψη του απέναντι, ένα κλικ για να παλέψεις για το δίκιο σου με αξιοπρέπεια, ένα κλικ για να σκεφτείς ότι είσαι ίσος με τον απέναντι και ότι κάποια στιγμή θα ανταλλάξετε θέσεις, ένα κλικ για να ερωτευτείς ή να συμπαθήσεις κάποιον ή ακόμα και να τον αντιπαθήσεις. Αλλά πάλι και μ' ένα κλικ μπορείς να τον κοιτάξεις από μια άλλη οπτική.
Αυτή η μαγική λέξη στην κυριολεξία σημαίνει ο ήχος που ακούγεται όταν εφαρμόζεται κάτι τέλεια σε μια εγκοπή, δηλαδή κλειδώνει. Με άλλα λόγια όταν κλειδώνει σωστά η διάθεσή και η πρόθεσή μας, έχουμε και το καλύτερο αποτέλεσμα. Γιατί αν πας ένα κλικ πιο πέρα, για να σταθεί και ο άλλος κάτω από την ομπρέλα, θα έχεις παρέα, το ίδιο κι αν κάνεις ένα κλικ στην πετσέτα σου για να ξαπλώσει κάποιος δίπλα σου. Αν πάλι κάνεις ένα κλικ την ώρα που προσπαθείς να σκεφτείς, οι ιδέες σου μπορεί να σε καταπλήξουν -και όχι μόνο εσένα-, κι αν κάνεις ένα κλικ πιο γρήγορα μπορεί να προλάβεις να βρίσκεσαι τη σωστή στιγμή στο σωστό μέρος. Αν κάνεις ένα κλικ με το αυτοκίνητο πιο μπροστά, μπορεί να εξυπηρετήσεις κάποιον που θα βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη κι αν κάνεις ένα κλικ στην κυριολεξία από ψυχής μπορεί η φωτογραφία σου να βρεθεί η καλύτερη εικόνα του μήνα στο Reuters, όπως του φίλου μου Γρηγόρη, να σε κάνει χαρούμενο και περήφανο και μαζί με σένα και όλους όσοι σε αγαπάνε.
Καθημερινά κάνουμε χιλιάδες κλικ τόσο ασυνείδητα όσο και συνειδητά. Ενα κλικ μακριά είναι και οι στιγμές ευτυχίας μας. Προχθές στο τηλέφωνο μιλούσα με μια φίλη και τη ρωτούσα πώς αισθάνεται αυτόν τον καιρό, που θαρρείς όλοι οι πλανήτες κινούνται ανάδρομα, τα τρίγωνα μεταξύ τους είναι δυσμενή και η Κρόνια επιρροή έχει πέσει στο κεφάλι μας ωσάν αγαλματάκι με φόρα από το ράφι της βιβλιοθήκης και μαζί με αυτούς και το μυαλό μας. Μου είπε, λοιπόν, ότι έχει καιρό που της έγινε ένα κλικ και την είδε αλλιώς τη δουλειά. Αφαιρεί από πεδίο της ό,τι τη δυσαρεστεί και αν δεν μπορεί, το λύνει και πάει παρακάτω. «Αφού όλα θα γίνουν τελικά», με καθησύχασε. Κάπως έτσι από την προηγούμενη εβδομάδα έκανα κι εγώ κλικ -για χιλιοστή φορά στη ζωή μου και όχι τελευταία - και μετατόπισα τη σκέψη και τη δράση μου κάπου πιο φωτεινά και μελωδικά.